Τρίτη 17 Απριλίου 2012

Εις Μνήμην της Φίλης Μαρίας Παπαγιαννίδου που Έφυγε Νωρίς


Όπως γνωρίζουν ήδη όσοι είχαν κάποιο ενδιαφέρον για την Μαρία Παπαγιαννίδου και ήσαν γνώστες αυτών για τα οποία αγωνίστηκε θα έχουν ήδη πληροφορηθεί οτι η Μαρία έχει φύγει πλέον από τη ζωή.
Στον διαδικτυακό τόπο της εφημερίδος "Το Βήμα" διαβάζουμε:

Τις πρώτες ώρες της Κυριακής του Πάσχα πέθανε η συντάκτρια του «Βήματος» Μαίρη Παπαγιαννίδου, σε ηλικία 47 ετών. Η κηδεία της θα γίνει την Τρίτη, 17 Απριλίου, στις 6 το απόγευμα, στο Νεκροταφείο του Βύρωνα. Σύμφωνα με το ιατρικό ανακοινωθέν ο θάνατός της οφείλεται σε πνευμονική εμβολή και θρόμβωση του δεξιού ποδιού, συνδεδεμένα και τα δύο με το ΑIDS.

Όπως είναι γνωστό η Μαρία είχε διαγνωστεί "οροθετική" στον HIV σε νεαρή ηλικία, δέκα χρόνια μετά παρουσίασε κάποια λοίμωξη και από τότε και για περίπου δέκα συναπτά έτη ελάμβανε την γνωστή κατά του HIV "θεραπευτική" αγωγή. Όπως η ίδια γράφει στον δικτυακό της τόπο:

Θεωρούμαι "οροθετική" εδώ και 25 χρόνια περίπου. Παρέμεινα χωρίς κανένα σύμπτωμα της "μόλυνσης" επί σειρά ετών, και άρχισα να έχω σοβαρές περιφερειακές λοιμώξεις, δηλαδή έγινα ασθενής του AIDS, στην περίοδο που έπαιρνα τα φάρμακα του AIDS, από το 1995 ως το 2007. Χάρη στην εσπευσμένη κάθε φορά αντιμετώπιση από τους γιατρούς μου και με αλλαγή της αντιρετροϊκής θεραπείας, κάθε περιπέτεια είχε ανεξήγητη ανάκαμψη. Εγινε αυτό κάπου 12 φορές. Ωσπου άρχισα να αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να συμβαίνουν όλα αυτά σε μένα και σε άλλους. Και ξεκίνησα την έρευνα που δημοσιεύω έκτοτε σε αυτή την ιστοσελίδα. Η λύση έρχεται αυτομάτως όταν αρχίζεις να μπαίνεις στο νόημα.

Η Μαρία αμφισβήτησε την επίσημη θεωρία, η οποία αποδίδει το AIDS στον αμφισβητούμενο από πολλούς σοβαρούς επιστήμονες ρετροϊό HIV και επιδόθηκε σε έναν αγώνα ενημερώσεως του κοινού για όσα είχε ανακαλύψει και καταλάβει, μέσα από τον δικτυακό της τόπο και τα βιβλία της. Μέγα αμάρτημα. Και αυτός είναι ο λόγος που σήμερα, μετά τον θάνατό της, θα βρήτε διάφορες αναρτήσεις και σχόλια στο διαδίκτυο των οποίων οι συγγραφείς χαίρουν και καγχάζουν για τον θάνατό της.

Δεν θα ασχοληθώ με αυτούς τους κυρίους ή κυρίες που τρίβουν τα χέρια τους χάρη στην παράδοξη συσχέτισι της πνευμονικής εμβολής και της θρομβώσεως με το ... AIDS.
Θα θυμίσω στους αναγνώστες αυτού του ιστολογίου το κείμενο της αγωγής της Μαρίας Παπαγιαννίδου κατά του Ελληνικού Δημοσίου. Ακόμη κι εγώ, που είχα διαβάσει τα βιβλία της και παρακολουθούσα τον δικτυακό της τόπο, όταν διάβασα το κείμενο της αγωγής, αισθάνθηκα την Μαρία σχεδόν σαν καταδικασμένη σε θάνατο, εξαιτίας των βλαβών υγείας που υπέστη από τη χρονία λήψι αντιρετροϊκών φαρμάκων, όπως η ίδια τις περιγράφει στο κείμενο της εν λόγω αγωγής. Παραθέτω:

Δεν είναι βέβαιο ότι μπορεί να αποκατασταθεί η βλάβη στον οργανισμό από την αντιρετροϊκή αγωγή που πήρα επί 12 χρόνια: Από τις 10 Μαρτίου 1995 ως τις 23 Νοεμβρίου μου χορηγήθηκε ΑΖΤ. Από τις 23 Νοεμβρίου 1995 ως τις 24 Σεπτεμβρίου 1996, ΑΖΤ και Hivid. Από τις 25 Σεπτεμβρίου 1996 ως τις 26 Μαΐου 1999, το πρώτο κοκτέιλ αναστολέων πρωτεάσης Norvir, Hivid, 3TC. Από τις 27 Μαΐου 1999 ως τον Ιανουάριο του 2005, το κοκτέιλ Crixivan, Hivid, 3TC. Και από τον Ιανουάριο του 2005 ως τις 23 Απριλίου 2007, Stokrin και Emtriva.
Αποτέλεσμα:
• Ζημιά στη λειτουργία του εγκεφάλου. Δεν θυμάμαι λέξεις, πληροφορίες, πράγματα που συνέβησαν λίγο πριν. Η μερική αμνησία που είχα πάθει από τα φάρμακα την εποχή που έπαιρνα το Crixivan (1999-2005) έχει μεν υποχωρήσει αλλά ακόμα υφίσταται. Ξεκινώ να μιλήσω και ξεχνώ τι ήθελα να πω. Εχω δυσκολία στο να αρθρώσω μια ολοκληρωμένη πρόταση. Χάνεται ο ειρμός. Η σκέψη μου μπερδεύεται. Η γλώσσα μου δένεται, δεν υπακουει στη σκεψη μου. Στον γραπτό λόγο επίσης δυσκολεύομαι να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της δουλειάς μου - είμαι δημοσιογράφος, γράφω άρθρα. Σημειωτέον ότι ήμουν - και παραμένει ακόμα η φήμη μου - δεινή στον χειρισμό του λόγου.
• Υποφέρω από διάφορες ενοχλήσεις, χωρίς όμως να βρίσκεται καμία εξήγηση για αυτές στις εξετάσεις της κλασικής ιατρικής. Σύμφωνα με τη διαγνωστική εξέταση ΒΕ-Τ-Α (Βιοηλεκτρονική ανάλυση εσωτερικού περιβάλλοντος του οργανισμού), που έκανα στο ιατρείο της ειδικού παθολόγου Ανίτας Μάλερ (Αναβρύτων 12, Μαρούσι) στις 18/05/2009, διαγνώστηκε σε μένα:
• Οξέωση του αίματος λόγω της επιβάρυνσης από τοξίνες και λόγω του οξειδωτικού στρες. Αυτό σημαίνει ότι το αίμα παρακρατάει το οξυγόνο και δεν το μεταφέρει στα κύτταρα, οπότε χάνω γρήγορα τις δυνάμεις μου και κουράζομαι εύκολα μέσα στην ημέρα. Εχουν καταστραφεί τα μιτοχόνδρια των κυττάρων μου, τα οποία είναι δομικά συστατικά τους. Η ανάπλασή τους είναι εξαιρετικά δύσκολη.
• Χρόνια επιβάρυνση του πεπτικού συστήματος, διαταραχή μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου, υπολειτουργία των νεφρών. Προσπαθώ τώρα να αποκαταστήσω την ισορροπία του οργανισμού μου αλλάζοντας την διατροφή, τον τρόπο ζωής και κάνοντας τη σωστή θεραπεία (με βιολογικά φάρμακα και άλλες εναλλακτικές θεραπείες) με την καθοδήγηση της γιατρού Ανίτας Μάλερ στην Αθήνα και της γιατρού Juliane Sacher (Wielandstr.12, 60313 Frankfurt) στη Γερμανία.
• Η λιποδυστροφία που προκλήθηκε από τα φάρμακα του AIDS δεν είναι εύκολο να διορθωθεί. Ο,τι και αν έχω κάνει για να απαλλαγώ, τα σημάδια του AIDS παραμένουν πάνω μου για να μου υπενθυμίζουν τι πέρασα.
• Παρατεινόμενο άγχος: Η υποχρεωτική χορήγηση αντιρετροϊκής θεραπείας στις εγκύους οροθετικές γυναίκες και τα παιδιά τους μου δημιουργεί τεράστιο άγχος και ένταση.
Αντιμετωπίζω το ενδεχόμενο να δω το παιδί μου να δηλητηριάζεται με τον ίδιο τρόπο που έκαναν σε μένα. Ενώ μπορώ ακόμα να δημιουργήσω την οικογένεια που άδικα μου στέρησαν τόσα χρόνια, βρίσκω τους δήμιους πάλι μπροστά μου. Εχω την αίσθηση ότι δεν πρόκειται ποτέ να απαλλαγώ από αυτούς. Αυτά είναι τοξικά συναισθήματα.
Η απάντησις στα κάθε είδους παπαγαλάκια, που γεμάτα καγχασμό τονίζουν οτι η Μαρία Παπαγιανίδου πέθανε τελικώς από AIDS, το οποίο της προκάλεσε τάχα ο ιός HIV, βρίσκεται στο παρακάτω σχόλιο Ανωνύμου που διάβασα στο LIFO:

Διάβασα πολλά από αυτούς που ξέρουν λίγα και μιλούν πολύ. Δε θα μείνω στα σχόλια των αναγνωστών αλλά του συντάκτη σας, ο οποίος παίρνει θέση. Ακούστε λοιπόν κύριε συντάκτη (καλοπροαίρετε). Όποιος οροθετικός και ασθενής του AIDS πεθάνει, η αιτία θανάτου είναι βάσει πρωτοκόλλου το AIDS, εκτός αν πεθάνει από ατύχημα. Η Μαρία που είχα τη μεγάλη τύχη να γνωρίσω προσωπικά, είχε τόσο εξασθενημένο οργανισμό από τα φάρμακα που το ότι κατάφερε να ζήσει έως σήμερα αποτελεί ένα θαύμα. Άλλωστε, έσπασε κάθε ρεκόρ επιβίωσης, 27 χρόνια. Δε μιλώ τόσο για τα καινούργια φάρμακα που είναι λιγότερο τοξικά, αλλά κυρίως για τα πιο παλιά που η Μαρία πήρε και επέζησε από αυτά (μία από τους ελάχιστους). Αιτία θανάτου αγαπητέ μου συντάκτη, είναι βάσει ανακοίνωσης η πνευμονική εμβολή και η θρόμβωση στο πόδι που δεν αποτελούν αιτία θανάτου Από AIDS. Δυστυχώς ο οργανισμός της Μαρίας ήταν πολλαπλά επιβαρυμένος με βασικότερο κατά την άποψή μου το ότι το συκώτι της είχε υποστεί απίστευτες βλάβες από τα τοξικά φάρμακα που δε μπορούσε να λειτουργήσει πλέον καθόλου. Γι' αυτούς που λένε ότι εξυπηρέτησε συμφέροντα, να πάνε να τα πουν αλλού, στις φαρμακοβιομηχανίες και στις "μη κερδοσκοπικές" οργανώσεις που χρηματοδοτούν. Η κηδεία δε θα γίνει στο νεκροταφείο της Εκάλης, αλλά στο Βύρωνα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τη σκεπάζει. Είτε είχε δίκιο είτε όχι, για να δεχτώ και άλλες απόψεις, η Μαρία ήταν μια αγνή αγωνίστρια. Αυτά και καλό της ταξίδι.

Καλό ταξίδι Μαρία.

Προσθέτω κάτω από τη δική μου ανάρτησι και το email που έλαβα από τον φίλο Μάνο Καζακόπουλο:

Μήνυμα προς τους «μουδιασμένους» από τον θάνατο της Μαρίας Παπαγιαννίδου
Είναι μια πρωτιά ο θάνατος από αιματολογικές επιπλοκές (θρομβώσεις) να αποδίδεται στο περιβόητο AIDS. Αυτήν την στιγμή, που οι δοσίλογοι των φαρμακευτικών εταιριών πανηγυρίζουν για τον θάνατο του εχθρού, οι δημοσιογράφοι (τα τσιράκια του συστήματος) κάνουν το απόλυτα αναμενόμενο: Παρ όλες τις πληροφορίες που διαθέτουν συνεχίζουν να μιλούν για AIDS και μόνο για AIDS.
Ούτως ή άλλως οποιοσδήποτε «διαγνωσμένος» οροθετικός δεν έχει καμιά επιλογή στην Ελλάδα. Θα νοσηλευτεί, για οποιοδήποτε πρόβλημα υγείας, μόνο στα ειδικά νοσηλευτικά κέντρα που ασχολούνται με το περίφημο AIDS. Εκεί θα λάβει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ τα τοξικά ρετροϊκά φάρμακα έστω και για προβλήματα προερχόμενα από τραυματισμό. Η Μαρία έπρεπε να το γνωρίζει και το γνώριζε.
Ήταν όμως πολύ νέα ακόμα για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα υπαρξιακά της προβλήματα. Ο φόβος του θανάτου παραλύει κάθε λογική.
Το λάθος της Μαρίας είναι ότι αρνήθηκε να καταλάβει και να παραδεχθεί ότι υπάρχουν και άλλα πολύ σοβαρά προβλήματα υγείας πλην του AIDS. Η ανοσοκαταστολή της μπορεί να μην ήταν αποτέλεσμα του λεγομένου HIV ιού αλλά ήταν ανοσοκαταστολή ούτως ή άλλως.
Όμως η έντονη οξύτητα που εμφανιζόταν στον οργανισμό της και τα αιματολογικά προβλήματα που ακολούθησαν, και την έφεραν ως τον θάνατο, δεν μπορεί να ήταν αποτέλεσμα ανοσοκαταστολής. Στην Ελλάδα, γενικά, δεν εξετάζουμε την ενεργό οξύτητα των υγρών του οργανισμού. Τουλάχιστον εγώ δεν έχω περάσει ποτέ από τέτοια εξέταση παρ όλα τα ανατομικά προβλήματα ήπατος από τα οποία υποφέρω. Όποιος είναι ενημερωμένος μπορεί (είναι απλούστατο) να το κάνει μόνος του. Η Μαρία διαγνώστηκε με υπερβολική οξύτητα στην Γερμανία, μόνο που άγνωστο σε εμένα γιατί, αρνήθηκε να ακολουθήσει την θεραπεία που της δόθηκε. Βεβαίως επρόκειτο για «συμπτωματική» θεραπεία χωρίς να υπάρξει καμία διερεύνηση των υποκειμένων προβλημάτων που της δημιουργούσαν οξυαιμία. Φυσικότατα, και από όσα γνωρίζω, στο νοσοκομείο δεν της δόθηκε καμιά αγωγή για το πρόβλημα αυτό.
Έτσι η Μαρία πέθανε και τόσο οι γιατροί, όσο και τα παπαγαλάκια οι δημοσιογράφοι, τσιρίζουν για το AIDS. Φυσικό και απόλυτα αναμενόμενο.
ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ

Αναθεώρησις-Προσθήκη 18-4-2012


Για γνώστες στοιχειώδους Αγγλικής (οι υπότιτλοι του βίντεο είναι στα Αγγλικά):

Δείτε τον ίδιο τον εφευρέτη -και βραβευμένο με Νόμπελ για την εφεύρεσι (κατά κόσμον ανακάλυψι)- του ιού HIV, να ανατρέπει την επίσημη θεωρία για το AIDS και την θεραπεία του, στην ανάρτησι "Αντίο Μαρία!" στο ιστολόγιο έσω φρενών.


Αναθεώρησις-Προσθήκη 19-4-2012, ώρα 15:55

Γρήγορες οι εξελίξεις μετά τον θάνατο της Μαρίας: Ο δικτυακός της τόπος δεν φορτώνει πιά. Η οθόνη δείχνει:

Not Found
The requested URL /pages/index.php was not found on this server.
Additionally, a 404 Not Found error was encountered while trying to use an ErrorDocument to handle the request.
Apache/2 Server at www.hivwave.gr Port 80
Όσοι προλάβαμε, προλάβαμε...


Αναθεώρησις-Προσθήκη 20-4-2012,

Σήμερα το site της Μαρίας έχει επανέλθει. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί. Αύριο, ποιός ξέρει;

11 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι ... και αυτό είχε δημοσιευτεί το 2001 περιμένοντας πότε θα πεθάνει η Μαρία.

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11177584

κουκιδας είπε...

το να συστηνεις σε οροθετικους να μην παιρνουν την αντιρετροικη αγωγη σε κανει συνενοχο σε φονο.καληνυχτα λοιπον,και ονερα γλυκα.οποιος αρνειται...θα συναντησει συντομα την υπεροχη κατα τα αλλα κυρια.φεισ ιτ...

Ερινύα είπε...

Ανώνυμε, ευχαριστώ για την πληροφορία. Για φαντάσου. Είχα διαβάσει οτι το HIV/AIDS μπορεί να προκαλέση βλάβες στο νευρικό σύστημα, αλλά όχι οτι μπορεί να προκαλέση και θρομβώσεις. Βεβαίως, το γεγονός οτι βλάβες στο νευρικό σύστημα αποτελούν συνηθισμένη παρενέργεια κάποιων αντιρετροϊκών φαρμάκων αυτό, μάλλον θα είναι ... άσχετο.
Για να ρίξουμε μια ματιά στις παρενέργειες των αντιρετροϊκών φαρμάκων, οι οποίες σημειωτέον δεν έχουν εντοπιστή ακόμη στο σύνολό τους:

http://www.avert.org/aids-drug-side-effects.htm

Στο κείμενο αναφέρεται συν τοις άλλοις:
HIV itself is capable of producing many of the symptoms that also occur as drug side effects
Δηλαδή: "ο HIV μπορεί ο ίδιος να παράγει συμπτώματα τα οποία επίσης εμφανίζονται ως παρενέργειες των φαρμάκων".
Έ λοιπόν δεν παίζονται οι άνθρωποι!
Μήπως μπορεί αυτό που συμβαίνει να είναι το ακριβώς ανάποδο; Δηλαδή: Τα ίδια τα φάρμακα μπορούν να παράγουν παρενέργειες οι οποίες επίσης θα παρουσιάζονται ως συμπτώματα του HIV;

Χμμμ, κάποια στιγμή και το τροχαίο ατύχημα θα μπορούσε να καταγράφεται ως θάνατος από aids για τους δυστυχείς οροθετικούς.

Στοππάκιος είπε...

Έχω ρίξει κι εγώ μια ματιά στα σχόλια που γράφονται εναντίον της Μαρίας και των ιδεών της και πρέπει να πω ότι με έχει κουράσει αυτή η κατάσταση. Δεν με ενδιαφέρουν ποσώς τα επιστημονικίστικα επιχειρήματά τους. Το θέμα είναι τι επιλέγει κανείς. Η ζωή μας και ο θάνατός μας μάς ανήκουν αποκλειστικά. Αν μου έλεγαν να επιλέξω ανάμεσα σε 5 χρόνια ζωής στέκοντας στα πόδια μου και ζώντας φυσιολογικά και ανέσα σε 20 χρόνια που θα μαινοβγαίνω σε νοσοκομεία, σερνόμενος, πειραματόζωο στα τοξικά κοκτέιλ των γιατρών, θα προτιμούσα το πρώτο. Δε λυπάμαι για τη Μαρία. Πρόλαβε και έκανε την επιλογή της. Αποφάσισε να πάρει τη ζωή στα χέρια της και πέθανε με δική της ευθύνη. Και δώ ακριβώς είναι η ουσία ώστε ο άνθρωπος να μη γίνεται άθυρμα των γιατρών: Πρέπει να μάθουμε να μη φοβόμαστε το Θάνατο. Δύσκολο, εγώ το προσπαθώ και βρίσκομαι σε καλό δρόμο. Ύστερα πρέπει να έχουμε το θάρρος να βγούμε από τη λίστα θανάτου που από γεννησημιού μας μάς έχουν κατατάξει -το κράτος, το σύστημα, το κατεστημένο; Αν το καταφέρουμε αυτό, τότε το AIDS, ο καρκίνος και ό,τι άλλο φοβερό, γίνεται αστείο και γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια όλα τα παπαγαλάκια που σου τριβελίζουν το μυαλό με το τι θα πάθεις αν διακόψεις τη θεραπεία και κουραφέξαλα. Η Μαρία είχε το θάρρος και βγήκε από τη λίστα και το φόβο του θανάτου τον έκανε οίστρο ζωής -έστω και για λίγο. Την ιστορία με τη λίστα μου την έστειλε η κα Sacher και τη μετέφρασα στο μπλογκ μου. Με το παράδειγμα της Μαρίας, η ιστορία έγινε παραβολή -κι εγώ έτσι θα τη θυμάμαι!

Στοππάκιος είπε...

Η ιστορία της γιατρού Sacher: http://esofrenon.blogspot.com/2011/01/aids.html

Ερινύα είπε...

Στοππάκιε ευχαριστώ για το πολύ φιλοσοφημένο σχόλιο και για την παραπομπή. Είδα και το βίντεο με τον Montagnier. Δεν το είχα δεί μέχρι τώρα, παρά μόνο είχα διαβάσει τα λεγόμενά του. Ο άνθρωπος κατ' ουσίαν ομολογεί-ανατρέπει την απάτη, αλλά με το ... μαλακό. Οι ενοχές και το άγχος είναι γραμμένα στο πρόσωπό του...

Ανώνυμος είπε...

Σταματήστε πια να γράφετε ότι σας κατέβει στο μυαλό. Ο άνθρωπος γενικά δεν λέω θέλει ψυχολογική υποστήριξη και δεν μπορεί να δεχτεί ότι πεθαίνει. Όσοι λένε ότι δεν υπάρχει AIDS και ιός HIV απλά δεν ξέρουν. Το να είσαι βιολόγος και να μην έχεις δουλέψει ποτέ με το AIDS δεν σε κάνει ειδήμων. Και στο ντοκιμαντέρ έχουν αλλιώσει τα λεγόμενα του Montagnier. Αν η Μαρία δεν έπαιρνε τα φαρμακά της θα είχε πεθάνει πολύ καιρό τώρα και επίσης σταματήστε να παίρνετε ανθρώπους στο λαιμό σας διαδίδοντας αναληθείς φήμες που δεν βασίζονται σε καμια επιστημονική μελέτη, ότι δηλαδή αν δεν πάρεις φάρμακα και είσαι οροθετικός δεν υπάρχει πρόβλημα. Προφανώς όσοι γράφετε εδώ δεν έχετε ιατρικό υπόβαθρο, όπως ούτε η Μαρία και δεν μπορείτε να αξιολογήσετε τις ιατρικές μελέτες που υπάρχουν

Ερινύα είπε...

Ανώνυμος (Παρασκευή, Μάϊος 04, 2012 4:00:00 πμ)

Πρώτον, εκτός περιεχομένου, αλλά άκρως σημαντικό: η λέξις "ειδήμων" κλίνεται. Ο ειδήμων, του ειδήμονος, τον ειδήμονα...

Δεύτερον, οι δικές σου "ιατρικές" απόψεις, οι οποίες αναπαράγουν την προπαγάνδα του φαρμακαρτέλ, έχουν ήδη απορριφθεί από εμένα τουλάχιστον και από πολλούς άλλους, μεταξύ των οποίων:

O David Rasnic σχεδιαστής των αναστολέων πρωτεάσης είναι καθέτως αντίθετος στη χρήση του κατασκευάσματός του στους χαρακτηριζομένους ως ασθενείς του aids.
Ο Kary Mullis κέρδισε το 1993 το βραβείο Νόμπελ για εφεύρεσι δισεκατομμυρίων δολαρίων, η οποία έχει καταστεί απαραίτητη για οποιοδήποτε εργαστήριο γενετικής (PCR). Αποτελεί ειρωνεία το γεγονός ότι μία από τις πρώτες εφαρμογές της PCR ήταν η ανίχνευσις του ιού HIV, ενώ ο ίδιος ο Mullis δεν πιστεύει ότι η εφεύρεσίς του είναι ικανή να πετύχη κάτι τέτοιο και ανήκει στους κατηραμένους "αρνητές".
Ο Peter Duesburg καθηγητής μοριακής βιολογίας στο πανεπιστήμιο του Berkely ειδικός στους "ρετροϊούς", που χαρτογράφησε τη γενετική δομή αυτών των ιών είναι ο πρώτος που εναντιώθηκε σφόδρα στην HIV/AIDS υπόθεσι.

Πολλές σχετικές πληροφορίες στο:

VIRUSMYTH

Όσο για τον "ευαγγελιστή" Λουκά (τον Μοντανιέ), άσε τα ψέματα για το τι λέει και οτι τάχα αλλοιώθηκαν τα λεγόμενά του. Όποιος ξέρει λίγα κουτσοαγγλικά θα καταλάβει πόσο ψεύταρος είσαι.
Σας πονάει όμως πολύ ο Μοντανιέ...

Θεοδόσιος - Theodosios είπε...

Απλά έχουν επιλέξει κάποιοι θανατοκράτες αλλά ακόμη και θανατολάτρες, ο σύγχρονος άνθρωπος να πεθαίνει πριν πεθάνει από κάθε μορφής φόβους.

Ως χαρίεν έστ΄ άνθρωπος όταν άνθρωπος ει: Είπε ο Μένανδρος
Αυτό χαρακτήριζε ιδίως τους Έλληνες ιατροφιλόσοφους με ελάχιστους εναπομείναντες μέχρι πριν λίγες δεκαετίες που άτρωτοι θεράπευαν όλες τις ασθένειες με την ανυπέρβλητη δύναμη του φωτός της χαράς.

Αριστόβουλος

Stelios Frang είπε...

Ερινύα, πώς είσθε φιλτάτη; Γιατί διαλέγετε μόνο τραγικά γεγονότα για να επανεμφανιστείτε; :-*

Ερινύα είπε...

Αγαπητέ Στέλιο
Αυτό το θέμα δεν μπορούσε να είναι "παραλειπόμενο" από το ιστολόγιο. Έχω γράψει πάρα πολλά και έχω ασχοληθεί ώρες αμέτρητες με τα θέματα για τα οποία αγωνίστηκε η Μαρία.
Δυστυχώς δυσκολεύομαι να ασχοληθώ με το ιστολόγιο όσο θα ήθελα. Μπορεί στη συνέχεια να υπάρξουν βολικότερες συνθήκες για προσθήκη περισσοτέρων αναρτήσεων.