Κυριακή 11 Μαΐου 2008

Ο Κρίς Σπύρου για το Μακεδονικό

Το θέμα που ακολουθεί είναι το περιεχόμενο ομιλίας του Ελληνοαμερικανού κ. Κρις Σπύρου για το Μακεδονικό ζήτημα και την δραστηριότητα του απόδημου Ελληνισμού της Αμερικής. Το διάβασα στο ιστολόγιο AFAIA και κρίνω οτι κάθε αναμετάδοση είναι χρήσιμη, προκειμένου να πληροφορηθούν περισσότεροι τα λεγόμενα του κ. Σπύρου για το πώς φτάσαμε στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα στο γνωστό ζήτημα του γειτονικού κράτους, το οποίο ονομάζουμε -προσωρινά- FYROM, και τις διεκδικήσεις του κράτους αυτού, όσον αφορά το όνομα -και όχι μόνον- της Μακεδονίας. Ο Κρις Σπύρου, πρώην βουλευτής των ΗΠΑ και πρώην πρόεδρος του Δημοκρατικού κόμματος της πολιτείας Νιού Χαμσάϊρ, καταγγέλλει στην ομιλία του αυτή την κυβέρνηση Μητσοτάκη για τη στάση και τις μεθοδεύσεις της στους χειρισμούς του λεγόμενου Μακεδονικού ζητήματος.
Στο κείμενο της ομιλίας του κ. Κρις Σπύρου, έχω τονίσει με έντονα γράμματα κάποια σημεία τα οποία θεώρησα ιδιαίτερα σημαντικά και καθοριστικής σημασίας:

ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ: ΠΩΣ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΝΟΜΑΣΙΑΣ

Κρις Σπύρου
(Ομιλία του κ. Κρις Σπύρου, Πρώην Πρόεδρου του Δημοκρατικού Κόμματος της Πολιτείας, Νιού Χαμσάίρ, ΗΠΑ, για το Μακεδονικό ζήτημα, στην εκδήλωση της “Ένωσης των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων”)

Copyright:
http://www.greeknewsonline.com/modules.php?name=News&file=article&sid=2829 (part one)
Copyright:
http://www.greeknewsonline.com/modules.php?name=News&file=article&sid=2870 (part two)

Γνώρισα την Μακεδονία από τα λίγα χρόνια που πήγα σχολείο στην Ελλάδα. Έφυγα για την Αμερική 13 ετών πριν από 48 χρόνια.

Έμαθα για την Μακεδονία από τον παππού μου τον Θανάση Σπύρου, ο οποίος άφησε την γυναίκα του έγκυο το 1910, με τον πατέρα μου στην κοιλιά της, και έφυγε για την Αμερική. Πήρε τρία παιδιά μαζί του και άφησε πίσω στο χωριό άλλα 4 παιδιά με τη γιαγιά μου την Ελένη.

Έμαθα για την Μακεδονία από αυτόν τον παππού που δύο χρόνια μετά την άφιξή του στην Αμερική ξαναγύρισε στην Ελλάδα να πολεμήσει για την απελευθέρωση της Μακεδονίας και των άλλων κατεχομένων εδαφών από τους Τούρκους. Έξι (6) ολόκληρα χρόνια πολέμησε και δεν ξαναείδε ποτέ τα τρία παιδιά του που άφησε στην Αμερική.

Ξέρω τους Μακεδόνες από τον πατέρα μου τον Κώστα που πολέμησε στην Μακεδονία, στο Ιταλικό μέτωπο και τραυματίας μας διηγιόταν χρόνια μετά για «τα μεγάλα νταούλια» που παίζανε οι Μακεδόνες όταν αυτός έπαιζε το μαντολίνο του στο μέτωπο. Με καμάρι μας έδειχνε φωτογραφίες και μας έλεγε για την φιλοξενία που τους προσέφεραν οι Έλληνες της Μακεδονίας.

Το Μακεδονικό το έμαθα από το Νίκο Μάρτη, τον Βαγγέλη Κωφό, και τον Στέλιο Παπαθεμελή, τρεις έξοχους Έλληνες Μακεδόνες που έχουν κάνει αγώνες για την Μακεδονία.

Από τα ντοκουμέντα που θα δείξω απόψε θα δείτε πως για πρώτη φορά μετά το 1993 απεφάσισα να μιλήσω δημόσια για όσα ξέρω για το Μακεδονικό και δέχτηκα την πρόσκληση των Αποφοίτων Αμερικανικών Πανεπιστημίων να συμμετέχω στην αποψινή συζήτηση.

Δέχτηκα την πρόσκληση γιατί ακούω δεξιά και αριστερά να με ρωτούν γιατί εμείς οι Ελληνοαμερικανοί αφήσαμε τον σημερινό Πρόεδρο Τζόρτζ Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως Μακεδονία.

Δεν άντεξα πια..Είπα στον εαυτό μου, η αλήθεια και η πραγματικότητα πρέπει να ειπωθεί και να αναδειχθεί.
Το πρώτο βάπτισμα του πυρός για το Μακεδονικό το πήρα πριν διαλυθεί η Γιουγκοσλαβία όταν το 1986 έμαθα από τον πρώην Έλληνα υπουργό Νίκο Μάρτη ότι το Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ είχε εκδώσει εγκυκλοπαίδεια με τίτλο «Εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ για τις Αμερικανικές Εθνότητες».

Στην εγκυκλοπαίδεια αυτή ο Καθηγητής και συγγραφέας Στέφαν Θέρνστρομ υποστηρίζει ότι υπάρχει Μακεδονική μειονότητα στις ΗΠΑ πέραν των Ελλήνων μεταναστών της Μακεδονίας. Γράφει συγκεκριμένα η εγκυκλοπαίδεια του Χάρβαρντ ότι «ενώ στο παρελθόν μερικοί Μακεδόνες μετανάστες, έλεγαν ότι έχουν Ελληνική καταγωγή, σήμερα οι περισσότεροι νιώθουν ελεύθεροι να αυτοαποκαλούνται «Μακεδόνες» χωρίς τον φόβο ύπαρξης αντιποίνων από την Ελληνική κυβέρνηση».

Έγιναν μεγάλοι αγώνες ν’αλλάξουμε το κείμενο της εγκυκλοπαίδειας χωρίς καμιά βοήθεια από την επίσημη Ελληνική πολιτεία. Το 1992 προέκυψε πια το Μακεδονικό όπως το ξέρουμε σήμερα.

Μετά το δημοψήφισμα της Νοτιοσλαβίας (των Σκοπίων), στις 7 Σεπτεμβρίου 1991, για κήρυξη ανεξάρτητου Κράτους με την ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», συνέβησαν τα ακόλουθα.

Στις 16 Δεκεμβρίου 1991, το Συμβούλιο Υπουργών Εξωτερικών της Ευρώπης ψήφισε ομόφωνα ότι δεν θα αναγνωρίσουν όνομα για τη Νοτιοσλαβία που μπορεί να έχει «εδαφικές διεκδικήσεις στο μέλλον».

Στις 2 Φεβρουαρίου 1992, οι Υπουργοί εξωτερικών της ΕΟΚ ανέθεσαν στον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Πορτογαλίας João de Deus Pinheiro να προτείνει λύση για το αίτημα αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας. Μετά από μερικούς μήνες διαπραγματεύσεων ο κύριος Πινεϊρο πρότεινε το όνομα «Nova Macedonia». Η πρότασις Πινεϊρο απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Αρχηγών της Ευρώπης (ΕΟΚ) γιατί περιείχε το όνομα «Μακεδονία».

Στις 13 Απριλίου 1992, ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής κάλεσε σε σύσκεψη το Συμβούλιο των Ελλήνων Πολιτικών Αρχηγών να πάρει θέση για την ονομασία και την αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας ως νέου κράτους.

Μετά την συνάντηση των Αρχηγών ο Πρέσβης παρά τω Προέδρω Πέτρος Μολυβιάτης, ο σημερινός Υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος, διάβασε για τις τηλεοράσεις και τα άλλα μέσα μαζικής ενημέρωσης το ακόλουθο ανακοινωθέν. «Η Ελλάδα θα αναγνωρίσει ανεξάρτητο κράτος των Σκοπίων μόνον εάν τηρηθούν και οι τρεις όροι που έθεσε η ΕΟΚ στις 16 Δεκεμβρίου ‘91 με την αυτονόητη διευκρίνιση ότι στο όνομα του κράτους αυτού δεν θα υπάρχει η λέξη «Μακεδονία».

Στις 27 Ιουνίου 1992 οι ηγέτες της Ενωμένης Ευρώπης ψήφισαν ομόφωνα και συμφώνησαν με την Ελληνική θέση ότι θα αναγνωρίσουν τα Σκόπια ως ανεξάρτητο κράτος «μόνον εάν η ονομασία δεν περιέχει τη λέξη “Μακεδονία”».

Στις 7 Ιουνίου 1992, ο Αμερικανός ιστορικός και αρθρογράφος Johann Fink δημοσίευσε άρθρο στην αλυσίδα 300 και πλέον εφημερίδων του “Scripps Howard News Service”στο οποίο άρθρο έλεγε και τα εξής: «Η Μακεδονία, η φτωχότερη από τις πρώην δημοκρατίες της Γιουγκοσλαβίας, που βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της, είναι και πάλι ελεύθερη έπειτα από είκοσι δύο αιώνες κατοχής από ξένους. Τώρα υπάρχει ανησυχία ότι η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επί πολλά χρόνια εκρηκτική ύλη σε πυριτιδαποθήκη, είναι πιθανόν να αποτελέσει και πάλι το μήλον της έριδος ανάμεσα στις γείτονες χώρες, τη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Αλβανία και τη Σερβία.

Η σημαντικότερη αμφισβήτηση της εθνικής της κυριαρχίας προέρχεται από την Ελλάδα. Η Αθήνα, που περιγράφει υποτιμητικά τη Μακεδονία ως «ψευτο-δημοκρατία», αντιτίθεται στη χρήση του ονόματος Μακεδονία ως εθνικού ονόματος για τη νεοσύστατη δημοκρατία, επισημαίνοντας ότι η ονομασία αυτή είναι ταυτόσημη με την ονομασία της διοικητικής περιφέρειας που βρίσκεται στα βόρεια σύνορα της Ελλάδας και αποτελούσε τμήμα της ιστορικής Μακεδονίας μέχρι το 1913. Ως μέλος διαφόρων διεθνών οργανισμών, η Αθήνα έχει τελικά απομονώσει τη Μακεδονία από τη διεθνή κοινότητα».

Κυρίες και κύριοι, έχετε ξανακούσει τέτοιες ηλιθιότητες να λέγονται από ιστορικούς; Αυτός ο κύριος ισχυρίζεται ότι εδώ και δύο χιλιάδες διακόσια χρόνια υπήρχε κράτος Μακεδονία, οι κάτοικοί του οποίου ήταν Σλάβοι, όπως και ο ένδοξος βασιλεύς του ο Μέγας Αλέξανδρος. Τι κακό πράγμα η άγνοια!

Στις 2 Οκτωβρίου 1992 ο τότε υποψήφιος για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής Κυβερνήτης Μπίλ Κλίντον (Bill Clinton) έκανε την επίσημη γραπτή δήλωση με τίτλο:

«ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΛΙΝΤΟΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΕΙΔΙΚΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ».

Είπε ο κ. Κλίντον: «Στηρίζω την πρόσφατη απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σύμφωνα με την οποία η νοτιότερη πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία αναγνωρίζεται ως ανεξάρτητο κράτος υπό τον όρο να μην περιλαμβάνεται στην ονομασία της η λέξη «Μακεδονία». Πολλοί Αμερικανοί δυσκολεύονται να κατανοήσουν το πρόβλημα που προκύπτει από τη χρήση του ονόματος «Μακεδονία». Περί τα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η χρήση αυτού του ονόματος για το νότιο τμήμα της Γιουγκοσλαβίας χαρακτηρίστηκε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας «ως προκάλυμμα για επιθετικές ενέργειες εναντίον της Ελλάδας» ενώ θα μπορούσε, επίσης, να αποτελέσει και πάλι πηγή αποσταθεροποίησης και διαμάχης.

Η θέση των Ηνωμένων Πολιτειών πρέπει να είναι ξεκάθαρη. Εάν το νέο αυτό κράτος επιθυμεί την αναγνώριση της Αμερικής, θα πρέπει κατ΄ αρχάς να δεχθεί τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι, να ικανοποιήσει τις γείτονες χώρες και την παγκόσμια κοινότητα όσον αφορά τις προθέσεις του, ότι δηλαδή είναι ειρηνικές και σύμφωνες με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απορρίπτει τη χρήση του ονόματος Μακεδονία. Η Κυβέρνηση Κλίντον θα υπερασπιστεί αυτές τις αρχές και θα διασφαλίσει την ικανοποίηση των νόμιμων συμφερόντων της Ελλάδας».

Την πρώτη εβδομάδα του Νοεμβρίου του 1992 ο Μπίλ Κλίντον εκλέχτηκε Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής κερδίζοντας τις εκλογές από τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς. Λίγες μέρες μετά άρχισε ένας μαραθώνιος αγώνας να αποτραπεί η έντονη και πιεστική προσπάθεια της απερχόμενης κυβέρνησης Τζόρτζ Μπους να αναγνωρίσει τη Νοτιοσλαβία (τα Σκόπια) ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Τί έγινε τότε... Μετά την ήττα των εκλογών από τον Μπίλ Κλίντον ο Τζόρτζ Μπούς έστειλε τον Υπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ Λόρενς Ήγκελμπέργκερ (Lawrence Eagleburger) στην Ευρώπη προκειμένου να πείσει τις Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να αλλάξουν θέση που ομόφωνα είχαν πάρει στις 27 Ιουνίου 1992 και να αναγνωρίσουν μαζί με τις ΗΠΑ το νέο κράτος των Σκοπίων ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Φαίνεται ότι ο Πρόεδρος Μπους προσπάθησε να εκπληρώσει την προεκλογική του υπόσχεση στους Σκοπιανούς των ΗΠΑ, οι οποίοι συνέβαλαν σημαντικά στην αποτυχημένη προεκλογική του προσπάθεια.

Επιστρατεύτηκα από την τότε Ελληνική Κυβέρνηση να βοηθήσω σαν ένας από τους «παράγοντες της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας».

Εκείνη την εποχή είχα την ιδιότητα του Προέδρου του Δημοκρατικού κόμματος στην Πολιτεία του Νιού Χαμσάϊρ, την πιο σημαντική πολιτεία της Αμερικής όσον αφορά στις Προεδρικές Εκλογές, και μόλις είχα εκλεγεί Πρόεδρος των Εκλεκτόρων του Μπίλ Κλίντον στην ίδια πολιτεία.

Στόχος ήταν να μην μπορέσει η Αμερικανική Κυβέρνηση πριν τη λήξη της θητείας της στις 20 Ιανουαρίου 1993 να πείσει τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωρίσουν το νέο αυτό κράτος ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Αυθαίρετη αναγνώριση από την κυβέρνηση της Αμερικής θα ήταν άσχετη εφόσον η κυβέρνηση Μπους ήταν πλέον μεταβατική.

Στην Αθήνα συναντήθηκα στο Γραφείο του Έλληνα Πρωθυπουργού με τον κ. Πέτρο Παπαγεωργίου, πολιτικό σύμβουλο του Πρωθυπουργού και μερικές μέρες αργότερα με τον κ. Λουκά Τσίλα, τότε σύμβουλο του Πρωθυπουργού για θέματα ασφαλείας. Λίγους μήνες αργότερα ο κ. Τσίλας διορίστηκε Πρέσβης της Ελλάδος στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Ελληνική Κυβέρνηση. Επίσης για το ίδιο θέμα συναντήθηκα και με την κα. Ντόρα Μπακογιάννη, τότε υπουργό πολιτισμού.

Ο κ. Παπαγεωργίου, ο κ. Τσίλας και η κα. Μπακογιάννη τόνισαν την σπουδαιότητα του να αποτραπεί η προσπάθεια της απερχόμενης Κυβέρνησης Μπούς να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Ζήτησαν από μένα να βοηθήσω και με τους συμβούλους και συνεργάτες του Μπίλ Κλίντον αλλά και με την ηγεσία της Ελληνοαμερικανικής κοινότητας και ιδιαίτερα τα στελέχη του Δημοκρατικού κόμματος που συνέβαλαν στην εκλογή του νέου Προέδρου Μπίλ Κλίντον. Δέχτηκα να βοηθήσω και πραγματικά μετά από μια σκληρή προσπάθεια και με την βοήθεια του Μαϊκλ Δουκάκη και πολλών άλλων συναδέλφων στην Αμερική κατορθώσαμε να αποτρέψουμε την προσπάθεια του Τζόρτζ Μπούς.

Στην Αμερική συναντήθηκα με τον Μαϊκλ Δουκάκη έναν από τους πιο στενούς πολιτικούς φίλους και υποστηρικτές του Μπίλ Κλίντον. Ενημέρωσα τον Μαϊκλ Δουκάκη για το σημαντικό θέμα της αναγνώρισης της Νοτιοσλαβίας από τις ΗΠΑ με ονομασία που περιείχε το όνομα «Μακεδονία»και του ζήτησα να συμμετάσχει στην προσπάθεια να σταματήσουμε την Κυβέρνηση Μπούς.

Ο Μαϊκ Δουκάκης συμφώνησε να έρθει σε επαφή με τον Άντονυ Λέικ (Anthony Lake) και την Μαντλίν Ολμπραϊτ (Madeleine Albright). Ο Λέϊκ και η Ολμπράϊτ ήταν κορυφαίοι σύμβουλοι του Μπίλ Κλίντον για θέματα Εξωτερικής πολιτικής και Εθνικής Ασφάλειας στην Προεδρική του εκστρατεία του 1992. Ο Άντονυ Λέϊκ διορίστηκε Σύμβουλος Ασφαλείας του Προέδρου Κλίντον στο Λευκό Οίκο και η Μαντλίν Ολμπραϊτ έγινε Πρέσβης της Κυβέρνησης Κλίντον στα Ηνωμένα Έθνη και αργότερα Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ.

Ενημέρωσα επίσης πολλούς ακόμη επιφανείς Ελληνοαμερικανούς πολιτικούς ηγέτες, όπως τον Φιλ Αγγελίδη, τότε Πρόεδρο του ισχυρού Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας με περισσότερα από έξι (6) εκατομμύρια δημοκρατικά μέλη όπως και τον Μάϊκ Πάνος, Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Πολιτείας Ιντιάνα. Όλοι τους συμφώνησαν να βοηθήσουν.

Με σκληρή επιμονή και με τη βοήθεια πολλών άλλων Ελληνοαμερικανών οι οποίοι ήταν κοντά στον Μπίλ Κλίντον καταφέραμε να σταματήσουμε την προσπάθεια της κυβέρνησης Μπους να φέρει το θέμα της αναγνώρισης στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για ψήφισμα, παρότι ο Ήγκελμπέργκερ προσπάθησε να το κάνει ακόμη και στις 19 Ιανουαρίου 1993 μια μέρα πριν από την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον.

Πρέπει να προσθέσω εδώ ότι στη χρονική αυτή διάρκεια συναντήθηκα αρκετές φορές με τους Συμβούλους του τότε Έλληνα Πρωθυπουργού και πέρασα και τα Χριστούγεννα του ’92 και την Πρωτοχρονιά του 1993 στην Αθήνα. Συνέβαλα επίσης και στην προετοιμασία του τότε Έλληνα Υφυπουργού Εξωτερικών Ανδρέα Ανδριανόπουλου, ο οποίος ταξίδευε στη Νότιο Αμερική σε μια αποστολή να ζητήσει υποστήριξη από τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και από την Ελληνοαμερικανική ηγεσία ενάντια στην προσπάθεια της Κυβέρνησης Μπους. Στο υπόμνημά μου προς τον κ. Τσίλα με ημερομηνία 31/12/1992 πρότεινα στις Ηνωμένες Πολιτείες ο κ. Ανδριανόπουλος να έρθει σε επαφή με τους Μάϊκλ Δουκάκη, Πόλ Τσόγκα, Φίλ Αγγελίδη, Μάϊκ Πάνο, Άγγελο Τσακόπουλο, Νίκ Μητρόπουλο και Τζόρτζ Στεφανόπουλο. Στο υπόμνημά μου συμπεριέλαβα τα τηλέφωνα σπιτιού και τα προσωπικά τηλέφωνα του καθενός τους.

Όπως αργότερα αποδείχτηκε δεν ξέραμε πολλά για το τι ακριβώς συνέβαινε με το Μακεδονικό θέμα. Είναι τώρα όμως ξεκάθαρο ότι η τότε Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν με αντιφατικές στρατηγικές. Δημόσια και επίσημα η Ελληνική Κυβέρνηση εργαζόταν να αποτρέψει την Κυβέρνηση Μπους να αναγνωρίσει τα Σκόπια ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Παρασκηνιακά όμως η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε ένα σύνθετο όνομα που θα ήταν κάπως παραδεκτό και θα είχε λιγότερο πολιτικό κόστος.

Είναι τώρα προφανές ότι αυτή η στρατηγική εφαρμόστηκε παρασκηνιακά για αρκετό χρονικό διάστημα από τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό. Ακούστε τι είπε σε μια πρόσφατη δήλωσή του ο τότε υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Αντώνης Σαμαράς, στην εκπομπή «Οι φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά στο τηλεοπτικό κανάλι “MEGA” στις 16/11/2004.

«Εκείνη την στιγμή στη σύσκεψη αυτή (6 Μαρτίου) ενόψει του γεγονότος ότι εγώ έπρεπε σε τρεις ημέρες να πάω στις Βρυξέλες να συζητήσω με Μπέικερ και Υπουργούς των Εξωτερικών, ο Μητσοτάκης λέει πρέπει να έχουμε μια δεύτερη γραμμή άμυνας. Τι θα γίνει εάν οι Αμερικανοί δεν θελήσουν να αναγνωρίσουν αυτό το οποίο έχουν αναγνωρίσει οι Ευρωπαίοι, τους τρεις όρους;

Μα δεν υπάρχει περίπτωση να μην το δεχθούν παρά εάν εμείς δεν δώσουμε την μάχη. Μου λέει δεν σου κρύβω, παρουσία των άλλων, ότι εγώ το θέμα του ονόματος δεν το θεωρώ σημαντικό. Λέω τότε κύριε Πρόεδρε, μου λέτε αυτό που έχετε πει στον Ελληνικό λαό, αυτό που έχει αποφασίσει το Συμβούλιο των πολιτικών Αρχηγών, αυτό το οποίο λέτε εσείς προς τον Ελληνικό λαό, άλλο τι μας λέτε εδώ, να βγω εγώ και να πω τα αντίθετα στο εξωτερικό; Πώς θα το κάνω; Πηγαίνω έξω και, κύριε Παπαχελά, ποτέ δεν έχω αισθανθεί τόσο άσχημα και δεν θα ήθελα ποτέ άλλος Έλληνας Υπουργός των Εξωτερικών να αισθανθεί το ίδιο άσχημα. Έγινα περίγελος. Με ρωτούσε ο κύριος Ντελόρ με υπονοούμενα, με ρωτούσε ο κύριος Πόστ του Λουξεμβούργου, με ρωτούσε ο Γκένσερ, με ρωτούσε ο κύριος Κόλλινς της Ιρλανδίας και μου λέγανε, καλά Αντώνη, εδώ μας λές άλλα και μαθαίνουμε από το κέντρο ότι άλλη είναι η γραμμή. Είχανε ήδη αρχίσει οι διαρροές ότι μην ακούτε τον Σαμαρά, αυτός έχει την θέση όνομα, εμάς δεν μας νοιάζει».

Φαίνεται λοιπόν πια ξεκάθαρα ότι όταν εμείς αγωνιζόμασταν να αποτρέψουμε την Κυβέρνηση Μπους, η Ελληνική Κυβέρνηση συζητούσε με άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να βρούν τρόπο να αποφύγουν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας σαν νέο κράτος από την Ενωμένη Ευρώπη. Ο μόνος άλλος φορέας ήταν τα Ηνωμένα Έθνη! Έτσι και έγινε.

Στις 22 Ιανουαρίου 1993, δύο μέρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον και πριν τελειώσουν οι τελετές ορκωμοσίας στην Ουάσιγκτον η κυβέρνηση των Σκοπίων έκανε επίσημη αίτηση στα Ηνωμένα Έθνη να αναγνωριστεί η Νοτιοσλαβία ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας». Πώς και γιατί αποφάσισε η κυβέρνηση των Σκοπίων να παρακάμψει την Ενωμένη Ευρώπη;

Δύο μέρες αργότερα στις 24 Ιανουαρίου 1993 τρεις μεγάλες χώρες της Ενωμένης Ευρώπης η Αγγλία, η Γαλλία και η Ισπανία με τη σύμφωνη γνώμη της Ελληνικής κυβέρνησης πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας από τα Ηνωμένα Έθνη με μια δήθεν συμβιβαστική ονομασία. Πρότειναν αναγνώριση της Νοτιοσλαβίας με το όνομα «Πρώην-Γιουγκοσλαβική-Δημοκρατία-της Μακεδονίας» FYROM.

Πώς και γιατί αποφάσισαν οι τρεις αυτές κυβερνήσεις να κάνουν την επίσημη αυτή «συμβιβαστική» πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη; Μήπως είχαν ψηφίσει οι ηγέτες της Ευρώπης να αλλάξουν στάση και να αναγνωρίσουν τα Σκόπια με όνομα που περιείχε την λέξη Μακεδονία; Ασφαλώς όχι. Το κάνανε εν ονόματι της Ενωμένης Ευρώπης;

Ασφαλώς όχι!!
Φαίνεται ότι όλα είχαν προσυμφωνηθεί παρασκηνιακά. Η Ελληνική Κυβέρνηση, η Κυβέρνηση των Σκοπίων και οι Ευρωπαίοι τα είχαν βρει για μια σύνθετη ονομασία η οποία περιέχει τη λέξη «Μακεδονία». Αυτό που παρέμεινε σε εκκρεμότητα ήταν η θέση του Μπίλ Κλίντον.

Τι έγινε όμως με την ομόφωνη απόφαση των πολιτικών ηγετών της Ελλάδος; Τί έγινε η περίφημη δήλωση του Πέτρου Μολυβιάτη εν ονόματι του Συμβουλίου των Ελλήνων πολιτικών Αρχηγών ότι η Ελλάδα δεν θα αναγνωρίσει τα Σκόπια εάν η ονομασία περιέχει την λέξη «Μακεδονία»; Είχαν αλλάξει στάση οι Έλληνες πολιτικοί ηγέτες; Ασφαλώς όχι!!

Το θέμα Κλίντον όμως ήταν το πιο σοβαρό. Ο Μπίλ Κλίντον είχε δεσμευτεί στους Ελληνοαμερικανούς υποστηρικτές του και ο Κλίντον θα τηρούσε την δέσμευσή του. Γι’ αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος. Επομένως οι αρχιτέκτονες της συμβιβαστικής λύσης ρισκάρανε το βέτο στο Συμβούλιο Ασφαλείας από την Κυβέρνηση Κλίντον εάν προτείνανε αναγνώριση των Σκοπίων με ονομασία που περιείχε την λέξη «Μακεδονία». Μόνον οι Ελληνοαμερικανοί ηγέτες μπορούσαν να αποδεσμεύσουν τον Μπίλ Κλίντον. Εξάλλου αυτοί τον δέσμευσαν στις 3 Οκτωβρίου 1992.

Έτσι κατασκευάσθηκε προσεκτικά ένας σύγχρονος «Δούρειος Ίππος»!
Ιδού τι έγινε.
Δεν ξέρω ακριβώς πόσες ώρες μετά την ορκωμοσία του Μπίλ Κλίντον στο αξίωμα του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν περάσει όταν οι μισθωτοί αντιπρόσωποι της Ελλάδος (paid lobbyists) στην Ουάσιγκτον κ.κ. «Manatos & Manatos” δημιούργησαν μια «προσωρινή ειδική» επιτροπή με την ονομασία «Ad hoc American Hellenic Leadership Committee”.

Ποιά ήταν τα μέλη αυτής της «προσωρινής επιτροπής» δεν έμαθα ποτέ. Αυτό που ξέρω είναι το εξής: Εκ μέρους αυτής της πρόχειρης επιτροπής η εταιρεία «Μάνατος και Μάνατος» ζήτησε από εκλεγμένους πολιτικούς, επιχειρηματίες και Δημοτικούς άρχοντες όλους επιφανείς Ελληνοαμερικανούς να συνυπογράψουν μια επιστολή που απευθυνόταν στον Πρόεδρο Κλίντον και του ζητούσε να υποστηρίξει την «νέα θέση» της Ελληνικής Κυβέρνησης για μια «συμβιβαστική λύση» στο ζήτημα της αναγνώρισης του ονόματος της Νοτιοσλαβίας. Η επιστολή είχε συνταχθεί και είχε διατυπωθεί τόσο προσεκτικά που μπροστά της ο «Δούρειος Ίππος» έμοιαζε σαν μια ερασιτεχνική εφεύρεση!

Παρόλα αυτά το μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Ο Μπίλ Κλίντον θα έπρεπε να υποστηρίξει την νέα θέση της Ελληνικής Κυβέρνησης στην ονομασία του νέου κράτους της Νοτιοσλαβίας, παρότι η συμβιβαστική λύση περιείχε τη λέξη «Μακεδονία».

Η προτεινόμενη επιστολή προς τον Πρόεδρο Κλίντον είχε την ημερομηνία 26 Ιανουαρίου 1993 έξι μέρες μετά την ορκωμοσία του. Είναι τόσο ωραία γραμμένη και τόσο υπέροχα εθνικοποιημένη που αν δεν είσαι γνώστης των πραγμάτων και «γάτα» στα πολιτικά υπονοούμενα ποτέ δεν θα καταλάβεις ότι με την συνυπογραφή σου συμβάλλεις σε μια Κολοσσιαία εθνική προδοσία! Και όμως ακριβώς αυτό ήταν.

Όταν εγώ έλαβα το προτεινόμενο γράμμα προς τον Πρόεδρο Κλίντον και μου ζητήθηκε να το υπογράψω οι συγγραφείς του είχαν ήδη εξασφαλίσει την υπογραφή των: Phil Angelides (Φίλ Αγγελλίδης), Πρόεδρο του Δημοκρατικού κόμματος της Καλιφόρνιας. Art Agnos (Αρτ Άγκνος), πρώην Δήμαρχο του Σαν Φρανσίσκο, Andrew Athens (Άντριου Άθενς), Προέδρου του Ηνωμένου ΑμερικανοΕλληνικού Κογκρέσου, John Casimatidis (Τζων Κατσιματίδης), Πρόεδρο του “Red Apple Groups”. Philip Christopher (Φίλιπ Κρίστοφερ), Προέδρου PSEKA, dr. Gus Konstantine (Γκάς Κονσταντίν), Supreme President of AHEPA, δρ. Takey Crist (Τάκη Κρίστ), Προέδρου American Hellenic Institute, Public Affairs Committee. Michael Dukakis (Μιχάλης Δουκάκης), πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Μασαχουσέτης, Nicholas Gage (Νίκολας Γκέιτς), συγγραφέας, Fotis Gerasopoulos (Φώτης Γερασόπουλος), αντιπρόεδρο Hellenic American National Council. Dr. Christos Ioannides (Χρήστος Ιωαννίδης), Καθηγητής Greek and Middle Eastern Affairs, Michael Zaharis (Μιχάλης Ζαχαρής), Chairman KOS Pharmaceutical INC, Sotiris Kolokotronis (Σωτήρης Κολοκοτρώνης), President SKK Enterprises, Andrew Manatos (Άντριου Μάνατος), Special Counsel United Hellenic American Congress, John Nathenas (Τζων Ναθήνας) President Hellenic American National Council. Peter J. Pappas (Πήτερ Πάππας), President P.J. Mechanical Corporation, Jim Regas (Τζιμ Ρήγας) Esq. Senior Courses Regas, Freratos & Harp, Eugene Rossides (Ευγένιος Ροσίδης), Esq. Chairman American Hellenic Institute, Angelo Tsakopoulos (Άγγελος Τσακόπουλος), Former National Chairman Greek American for Clinton and Professor Spiros Vreonis jr. (Σπύρος Βρυώνης), New York University.

Ασφαλώς έγινε κοινοποίηση της επιστολής στον Warren Christopher (Γούορεν Κρίστοφερ) Υπουργό Εξωτερικών ΗΠΑ, Anthony Lake (Άντονυ Λέικ), Σύμβουλο Ασφαλείας του Λευκού Οίκου και dr. Madeleine Albright (Μαντλίν Ολμπράϊτ), Πρέσβη των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη.

Διάβασα προσεκτικά την προτεινόμενη επιστολή που μου ζητούσαν να συνυπογράψω και είπα μέσα μου «Ώρα καλή Μακεδονία μας». Ασφαλώς δεν δέχτηκα να την συνυπογράψω και η επιστολή εστάλη στον Πρόεδρο Κλίντον. Κατάλαβα ότι εάν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώριζαν το νέο κράτος των Σκοπίων με ένα όνομα που περιείχε τη λέξη «Μακεδονία» θα γεννιόταν για πρώτη φορά στην ιστορία μια νέα χώρα με την ονομασία «Μακεδονία» και δεν θα ήταν Ελληνική. Με άλλα λόγια η νοτιότερη περιοχή της Γιουγκοσλαβίας θα αναγνωριζόταν από τα Ηνωμένα Έθνη σαν χώρα με το όνομα «Μακεδονία» και η Ελληνική περιοχή της Μακεδονίας θα ήταν πια απλώς μια διοικητική περιφέρεια όπως την αποκάλεσε ο προαναφερθείς ιστορικός κ. Johann Fink. Μια διοικητική περιφέρεια η οποία στο μέλλον θα διεκδικείται από το νεοσύστατο κράτος.

Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι οι περισσότεροι αν όχι όλοι που πρόσφεραν την υπογραφή τους δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο για να μελετήσουν το ακριβές κείμενο της επιστολής και υπέγραψαν καλή τη πίστει νομίζοντας ότι υπογράφουν για το συμφέρον της Ελλάδας. Άλλωστε η υπογραφή ζητήθηκε και δόθηκε τηλεφωνικά!!

Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα δίμηνο γεμάτο παραπληροφόρηση και αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης. Για περισσότερο από δύο μήνες οι συζητήσεις και οι «αγώνες» περιστρέφονταν γύρω από δευτερεύοντα και τριτεύοντα θέματα. Σημαίες, σύμβολα, παλικαρισμοί, Τουρκικές παρενοχλήσεις οτιδήποτε άλλο παρά το όνομα Μακεδονία απασχολούσαν την κοινή γνώμη.

Τελικά η μάσκα έπεσε. Στις 7 Απριλίου 1993 επίσημα πια με επιστολή προς το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών εν ονόματι της Ελληνικής Κυβέρνησης ο τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Μιχάλης Παπακωνσταντίνου ανήγγειλε ότι η Ελληνική κυβέρνηση αποδέχεται την συμβιβαστική πρόταση με την οποία τα Ηνωμένα Έθνη θα αναγνωρίσουν το νοτιότερο τμήμα της πρώην Γιουγκοσλαβίας ως νέο κράτος με την ονομασία «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας».

Την ίδια μέρα, στις 7 Απριλίου 1993 η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ψήφισε την αναγνώριση του νέου κράτους και φυσικά έτσι ψήφισε και η Ελλάδα!
Εκείνη την ημέρα ένα κομμάτι από την Ελληνικότητά μου πέθανε.
Έτσι λοιπόν εάν σας ρωτήσει κανείς πότε αναγνωρίστηκε (γεννήθηκε) το πρώτο και μόνο μη Ελληνικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» να του πείτε στις 7 Απριλίου 1993.
Αν σας ρωτήσει ποιά ήταν η θέση της Ελλάδος, να πείτε ότι ψήφισε υπέρ!
Αν σας ρωτήσει πώς ψήφισε η Αμερική να του πείτε και αυτή ψήφισε υπέρ.
Αν σας ρωτήσει γιατί οι Ελληνοαμερικανοί φίλοι του Μπίλ Κλίντον του ζήτησαν να αλλάξει την θέση που είχε πάρει στις 3 Οκτωβρίου 1992 να του πείτε γιατί η Ελληνική κυβέρνηση τους ζήτησε να το κάνουν!

Ακούστε προσεκτικά παρακαλώ, κυρίες και κύριοι, τι είπε ο τότε πανίσχυρος Αμερικανός βουλευτής και Πρόεδρος της Επιτροπής των Εξωτερικών Υποθέσεων του Αμερικανικού Κογκρέσου κ. Lee Hamilton (Λι Χάμιλτον) όπως είχε γραφεί στην ανταπόκριση του δημοσιογράφου Μιχάλη Ιγνατίου στην ημερήσια εφημερίδα «Πρωϊνή» της Νέας Υόρκης λίγες μέρες μετά την επίσημη αναγνώριση από τα Ηνωμένα Έθνη.

Είπε ο κύριος Χάμιλτον:
«ΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗΚΑΤΕ ΑΣΤΡΑΠΙΑΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΟΛΑΒΑΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΟΥΜΕ. ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΣΥΞΥΛΟΥΣ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΣΑΣ»
Η ανταπόκριση του Μιχάλη Ιγνατίου στην Πρωϊνή: «ΗΝΩΜΕΝΑ ΕΘΝΗ.
Η Ελληνική κυβέρνηση έχασε μοναδική ευκαιρία να κερδίσει σημαντικά πλεονεκτήματα στη μάχη των Σκοπίων, όταν λόγω ασυνεννοησίας με την Ουάσιγκτον και ερασιτεχνικών χειρισμών δέχθηκε τον «έντιμο συμβιβασμό» χωρίς να περιμένει τη δημοσιοποίηση της θέσης της νέας αμερικανικής κυβέρνησης.

Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, Λι Χάμιλτον, δήλωσε στη διάρκεια εκδήλωσης Ελληνοαμερικανών στο Λος Άντζελες, ότι ο ίδιος αλλά και στελέχη της κυβέρνησης Κλίντον εξεπλάγησαν από την απόφαση της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην επιμένει στη γνωστή θέση της για την ονομασία και αντίθετα να αποδεχθεί τη διαδικασία της διαιτησίας και της όποιας απόφασης των μεσολαβητών Σάιρους Βάνς και Λόρδου Όουεν.

Ο Αμερικανός βουλευτής, που θεωρείται ένας από τους λίγους πολιτικούς που γνωρίζουν τα ελληνικά εθνικά θέματα, ιδιαίτερα το Κυπριακό και το πρόβλημα που δημιουργούν τα Σκόπια, είπε ότι η πλειοψηφία των βουλευτών και των γερουσιαστών «είχαν πειστεί για τις δίκαιες θέσεις της Ελλάδας» και τις υποστήριξαν μάλιστα εγγράφως, υπογράφοντας κείμενο επιστολής προς τον Πρόεδρο Τζόρτζ Μπούς.

Όπως εξήγησε ο κ. Χάμιλτον, «το Κογκρέσο ενημερώθηκε σωστά από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα», τα μέλη της οποίας πίεσαν με διάφορους τρόπους τους βουλευτές και τους γερουσιαστές, οι οποίοι πείστηκαν ότι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων ήταν στην πραγματικότητα η κλοπή του ονόματος της Μακεδονίας.

Ο Αμερικανός βουλευτής βλέπει «διαφωνία μεταξύ των θέσεων της Αθήνας και της Ομογένειας» αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι μόνοι που απέμειναν να επιμένουν για μη χρησιμοποίηση του ονόματος της Μακεδονίας είναι οι Ελληνοαμερικανοί.

Ο κ. Χάμιλτον κατέληξε λέγοντας ότι ακριβώς λόγω της αποδοχής από την Αθήνα συμβιβαστικής λύσης, ούτε το Κογκρέσο, ούτε η Κυβέρνηση Κλίντον μπορούν πια να βοηθήσουν, υπονοώντας ότι δεν ισχύουν οι προεκλογικές υποσχέσεις του Αμερικανού Προέδρου».

Στις 22 Φεβρουαρίου 1994 ο παλαίμαχος στρατηγός του Ελληνικού στρατού εν αποστρατεία Ελευθέριος Παπαγιαννάκης με επιστολή του προς τον Πρέσβη της Αυστραλίας στην Αθήνα αναρωτήθηκε πως η Αυστραλία αναγνώρισε τα Σκόπια ως Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας.

Στις 28 Μαρτίου 1994 ο Αυστραλός Πρέσβης C.A. Edwards απάντησε στο στρατηγό Παπαγιαννάκη ως εξής:
«Στρατηγέ μου, Το γράμμα σας με ημερομηνία 22 Φεβρουαρίου με εντυπωσίασε με την ειλικρίνεια με την οποία εκφράσατε τα αισθήματά σας προς την Αυστραλία και τους Αυστραλούς που έπεσαν μαχόμενοι για την ελευθερία της Ελλάδος. Είναι μεγάλο κρίμα που άνθρωποι όπως εσείς που έχουν τόσο δυνατά αισθήματα για τη χώρα μου αισθάνεται ότι κατά κάποιο τρόπο η πρόσφατη απόφαση της Αυστραλίας να αναγνωρίσει την Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM) αποτελεί με οποιοδήποτε κτύπημα κατά της Ελλάδος. Από την πλευρά της η Κυβέρνηση της Αυστραλίας δεν αισθάνεται ότι η απόφασή της ήταν με οποιοδήποτε τρόπο κατά των συμφερόντων της Ελλάδας. Στην πραγματικότητα παίρνοντας την απόφασή της η κυβέρνηση κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να ανταποκριθεί στις επιθυμίες της Ελλάδας. Καθώς πιθανώς προσέξατε το όνομα με το οποίο αναγνωρίσαμε τη χώρα ήταν το ίδιο όνομα με εκείνο που χρησιμοποίησε η ίδια η Ελλάδα στην δική της αναγνώριση και σε όλες τις άλλες δοσοληψίες που έχει με αυτή τη χώρα».

Μετά από όλα αυτά κυρίες και κύριοι τώρα πια ξέρετε:
Τι κάνανε οι Ελληνοαμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Αμερικανοί
Ξέρετε τι κάνανε οι Ευρωπαίοι
Ξέρετε τι κάνανε οι Σκοπιανοί και
ΤΩΡΑ ΠΙΑ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΚΑΝΑΝΕ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΝΤΟΠΙΑΝΟΙ!!

39 σχόλια:

Panos Konstantinidis είπε...

Ας μην παραπονιόμαστε. Έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουνε.

περιούσιος είπε...

Όντως συγκλονιστικό και αποκαλυπτικό το κείμενο αυτό, αν και προσωπική μου άποψη είναι ότι η Ελλάδα υπάρχει ως τρόπος σκέψης ξέχωρα από τους εκάστοτε πολιτικούς και πολιτικάντηδές της. Και ως τρόπο σκέψης οφείλουμε να την κρατάμε μέσα μας, στο μέτρο που αισθανόμαστε Έλληνες,ανεξάρτητα από τις παλινωδίες των κρατούντων. Διότι ως ιδέα παραμένει και θα παραμείνει ζωντανή, ενώ οι πολιτικοί, που προκαλούν όσα ο κ. Σπύρου αναφέρει κάποια στιγμή θα εκλείψουν.

Ανώνυμος είπε...

Εννέα πόλεις με το όνομα Αθήνα (Athens) στις ΗΠΑ, Τρίπολη στην Λιβύη, Ισμίρ (Σμύρνη) και Πέργαμος στην Τουρκία, Αριστοτέλης στα Σκόπια, Σωκράτης (πρωθυπουργός) στην Πορτογαλία, Περικλής στην Γαλλία, Αλέξανδρος ως όνομα σ' όλα τα έθνη της Γης.

Σ’ όλο τον κόσμο διαβάζεται με λατρεία ως δάσκαλος της ανθρωπότητας ο Αριστοτέλης και η μισή Ασία θεωρεί τον Αλέξανδρο δικό της.

Μας κλέβουν τα ονόματα!
Τρεχάτε, νοματαίοι, οι βόρειοι θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες, χωρίς να μας ρωτήσουν!
Θέλουν πρόγονό τους τον Αριστοτέλη αντί του Σαμουήλ (του ιδρυτή της Βουλγαρίας)! Σοβαρό θέμα αυτό. Εθνική συμφορά!
Κι ο χαλβάς; Κι' αυτός μακεδονικός!

Δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή, τι ακριβώς κινδυνεύουμε να χάσουμε, αν οι Σκοπιανοί ονομάζονται Μακεδόνες και θεωρούν πρόγονό τους τον Αριστοτέλη;

Τι ακριβώς κινδυνεύει; Και γιατί δεν ισχύει ο ίδιος κίνδυνος για την Τουρκία από τη Νέα Σμύρνη ή τη Νέα Πέργαμο ή τη Νέα Ιωνία ή για τη Γαλλία από τη Νέα Ορλεάνη στις Η.Π.Α. ή για την Αγγλία από τη Νέα Αγγλία (στις ΗΠΑ) ή τη Νέα Ουαλία (στην Αυστραλία) ή για την ίδια την Ελλάδα από την Τρίπολη της Λιβύης η τις Αθήνες των ΗΠΑ;

Πάντοτε ήμουν της γνώμης, πως από την πρώτη στιγμή που οι άνθρωποι δήλωσαν πως θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες, εμείς έπρεπε να υποστηρίξουμε θερμά την απόφασή τους αυτή και όχι μόνο να δεχόμασταν το όνομα αλλά και να ιδρύαμε εκεί πανεπιστήμια και σχολές, να στήναμε αγάλματα του Αριστοτέλη, του Φιλίππου, του Αλέξανδρου, να τους δίναμε ελληνικά διαβατήρια και να εγγυόμαστε τα σύνορά τους. Έτσι όχι μόνο δεν θα είχαμε πρόβλημα, αλλά σήμερα θα μιλούσαν και Ελληνικά οι περισσότεροι, όπως μιλούν οι γείτονές τους Αλβανοί και Βούλγαροι.

Δυστυχώς αντ’ αυτών επιλέξαμε να αντιπαρατεθούμε αμφισβητώντας ένα φιλελληνικώτατο αίτημα του Σκοπιανού λαού.

Αφού οι «εδαφικές διεκδικήσεις» δεν μπορούν να ληφθούν ως σοβαρές και αφού ο πληθυσμός της Μακεδονίας όπως της Αλβανίας θα μπορούσε να συμμετέχει ουσιαστικά και στην δική μας αρχαία ιστορική παράδοση και την σύγχρονη ανάπτυξη, ποιός είναι ο λόγος που κλειστήκαμε στο καβούκι μας και σκούζουμε; Γιατί δεν ανοιγόμαστε, αντί να αυτοφυλακιζόμαστε;

Αντί να βαυκαλιζόμαστε ως Ρωμιοί περί καταγωγής του Αλέξανδρου, μήπως θα ήταν καλύτερα να αισθανθούμε Έλληνες, δηλ. ελεύθεροι και πολιτισμένοι άνθρωποι (αυτό σημαίνει η λ. «Έλλην» κι όχι «κάτοικος του Ρωμαίικου κράτους») και να κοιτάξουμε το κοινό καλό όλων;

Kλ.

[Αναλυτικότερα για το θέμα δείτε:
«Η "προδοτική" θέση του «Δαυλού» για τα Σκόπια το 1992-93», http://www.davlos.gr/skopia.php,
«Η Ρωμιοσύνη και τα Σκόπια», «Δαυλός», τ. 275.]

ΑΧΑΙΟΣ

Ερινύα είπε...

Οι παραλληλισμοί της "Μακεδονίας" με την "Αθήνα" της Αμερικής, που γράφει ο "Κλείτωρ", του οποίου άρθρο είναι το παραπάνω σχόλιο, συσχετίζουν ανόμοια "σχήματα", που είναι αδύνατο να παραλληλιστούν από έναν λογικό "γεωμέτρη". Αν οι "Αθηναίοι" της Αμερικής ισχυρίζονταν οτι εκείνοι είναι οι γνήσιοι Αθηναίοι και διεκδικούσαν την γη των πατέρων τους στην κατεχόμενη από τους Έλληνες Αθήνα στην οποία ζουν σκλαβωμένα αδέρφια τους, τότε θα χωρούσε κάποιος παραλληλισμός. Με τους FYROM-ίτες έχουμε αυτά και επιπλέον την γειτονία και την στήριξη των θέσεών τους από "περίεργα" κέντρα χρήματος και εξουσίας.
Άκρως επιπόλαια λοιπόν βρίσκω την άποψη του άρθρου, στο θέμα των διεκδικήσεων των Σλαβοβούλγαρων, που θέλουν να παραστήσουν τους απογόνους των αρχαίων Μακεδόνων. Ας φανταστούμε μετά από μια πιθανή ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση να κατακλύζουν την Θεσσαλονίκη και την Βόρεια Ελλάδα, γεμάτοι μίσος και φθόνο...

Οι Σκοπιανοί θέλουν να ονομάζονται Μακεδόνες και να θεωρούν πρόγονό τους τον Αριστοτέλη, όχι γιατί αγαπούν την Ελληνική φιλοσοφία, αλλά γιατί, σύμφωνα με τέτοιου είδους προπαγάνδες των Σκοπιανών, ο Αριστοτέλης δεν μπορεί να ήταν Έλληνας αλλά Σλαβοβουλγαρόφωνος (!) "Μακεδών" σαν και λόγου τους. Επειδή όμως αυτό δεν τους παίρνει (άφησε πολλά γραπτά ο αφιλότιμος) προτιμούν να διεκδικούν το DNA του Αλεξάνδρου.

Μεγαλόστομα τα έγραψε ο Κλείτωρ, αλλά τα επιχειρήματά του τα θεωρώ άστοχα, ασύνδετα με την πραγματικότητα και χωρίς ειρμό.

Ανώνυμος είπε...

Θλίβομαι,

γιατί ενώ έχετε ξεπεράσει
πολλές ηληθιότητες, με τις
οποίες βολοδέρνει η Ρωμιοσύνη,
αυτή με το Σκοπιανό
-μιά από τις μεγαλύτερες-
δεν δύνασθε να την ξεπεράσετε.

Ο Κλείτωρ αντιμετωπίζει το θέμα
καθαρά Ελληνικά.

Εσείς το βλέπετε μέσα από τους
παραμορφωτικούς φακούς της Ρωμιοσύνης.

Διαβάστε από την ιστοσελίδα του "Δαυλού" το παρακάτω κείμενο,
το οποίο απαντάει στα ερωτήματά σας:
http://www.davlos.gr/skopia.php

ΑΧΑΙΟΣ

Ανώνυμος είπε...

ΕΜΠΛΕΞΕΣ.

ΒΓΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΓΙΔΑ ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΣΕ ΡΙΞΟΥΝ.

Ερινύα είπε...

Ανώνυμος-ΑΧΑΙΟΣ (Παρασκευή, Μάϊος 16, 2008 7:45:00 πμ)

Δεν με πείθουν καθόλου τα άρθρα αυτά του Δαυλού. Ο Δαυλός έχει παρουσιάσει πολλά αξιόλογα θέματα, αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι είναι "αυθεντία" επί παντός θέματος, ούτε οτι έχει δίκιο σε όλα όσα γράφει και υποστηρίζει.


Ανώνυμος (Σάββατο, Μάϊος 17, 2008 1:17:00 μμ)

Νομίζω οτι τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Δεν υπάρχει εδώ καμιά "αόρατη" παγίδα. Κάποιοι, είτε θέλοντας να αντιπαρατεθούν στις θέσεις που εκφράζουν εκκλησιαστικοί παράγοντες, για λόγους εκκλησιαστικών συμφερόντων, στο Μακεδονικό θέμα είτε για άλλους, δικούς τους, λόγους, φτάνουν σε παράλογους ισχυρισμούς. Τα άρθρα του Δαυλού εμφανίζουν τους Σκοπιανούς αλλά και τους Τούρκους σαν να θέλουν να είναι Έλληνες και εμείς, δηλαδή το "Ρωμαίικο Κρατίδιο", δεν τους αφήνουμε. Μακάρι να ήθελαν οι παραπάνω να ισχυριστούν πως είναι Έλληνες! Αλλά δεν κάνουν καθόλου αυτό. Οι μεν Σκοπιανοί θέλουν οι Μακεδόνες να μην ήταν ποτέ Έλληνες, ωστε να διεκδικούν όλη την περιοχή της Μακεδονίας ως "Μακεδονικό Κρατίδιο", από την πλευρά δε των Τούρκων, κάποιοι θέλουν τους Ίωνες να μην ήταν Έλληνες αλλά Τούρκοι. Φαιδροί μεν ισχυρισμοί, οι οποίοι όμως δεν εκπηγάζουν από την επιθυμία των εν λόγω λαών, ή μάλλον των "Κρατιδίων" τους, να ενστερνιστούν την Ελληνική πολιτιστική κληρονομιά, αλλά από τον διακαή πόθο τους για εδαφική επέκταση, την οποία θέλουν να "δικαιώσουν" διαστρεβλώνοντας την ιστορία.

Γιατί άραγε οι αρθρογράφοι του Δαυλού, δεν κάνουν την ίδια κριτική και στο Σλαβοβουλγαρικό Κρατίδιο (για να το πώ έτσι, όπως μιλούν για "Ρωμαίικο Κρατίδιο") ή στο Οθωμανικό Κατάλοιπο, που σήμερα ονομάζεται Τουρκία, για τις μεθοδεύσεις που χρησιμοποιούν -όχι βέβαια από αγάπη προς τον Ελληνικό πολιτισμό- διαστρεβλώνοντας την ιστορία;

Ερινύα είπε...

Συμπληρώνοντας το προηγούμενο σχόλιο, ας δούμε το πρώτο απ' τα γραφόμενα στο άρθρο, που μας παρέπεμψε ο ΑΧΑΙΟΣ. Γράφει λοιπόν τα παρακάτω:

Ζητήστε από τον καθένα να σας πουν, τι περιεχόμενο δίνουν στις έννοιες «Ελλάς» και «Έλλην». Θα διαπιστώσετε, ότι οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται την πρώτη έννοια μόνο από την κρατική-εδαφική-γεωγραφική σκοπιά και την δεύτερη αντιστοίχως («Έλλην» = ο πολίτης που κατοικεί στο «Ελληνικό» κράτος). Πιθανώς κάποιος η κάποιοι με ευρύτερη αντίληψη να προσθέσουν κάποια συμπληρώματα σχετικά με την ιστορία, την παράδοση, την φυλή και τον πολιτισμό μας η με την γλώσσα μας (π.χ. «Έλλην» είναι ακόμη ο «Έλλην της Διασποράς» η «αυτός που μιλάει ελληνικά» κ.λπ.). Αν τους ρωτήσετε στη συνέχεια, αν μπορούν να θεωρήσουν π.χ. τους κατοίκους του Κράτους των Σκοπίων «Έλληνες», η απάντηση όλων η σχεδόν όλων θα είναι κατηγορηματικά αρνητική. Οπωσδήποτε το γενικό πόρισμα του «γκάλλοπ» θα αποδεικνύει την «κοινή πεποίθηση» για την καθαρά εξουσιαστική-κρατιστική έννοια του «Ελληνικού», την «ιδιοκτησιακή»

Εδώ βλέπω πράγματι μια παγίδα: Ο αρθρογράφος στηρίζει την επιχειρηματολογία του στην υπόθεση οτι οι κάτοικοι του Κράτους των Σκοπίων θέλουν να θεωρούνται Έλληνες. Τίποτα ψευδέστερο από αυτό. Και αυτό το αντιλαμβάνονται άμεσα και οι Έλληνες της διασποράς, όπως είναι και ο Κρις Σπύρου, του οποίου την ομιλία παρουσίασα σε αυτή την άνάρτηση. Δηλαδή Έλληνες οι οποίοι δεν ζουν στην Ελλάδα και δεν βασίζουν τη σκέψη τους στην «κοινή πεποίθηση» για την καθαρά εξουσιαστική-κρατιστική έννοια του «Ελληνικού», την «ιδιοκτησιακή», όπως γράφει το άρθρο.

Αλλά, έστω, ας το δεχτούμε. Θα θέσω λοιπόν την ερώτηση: Τα επιχειρήματα των Σκοπιανών ή των Τούρκων δεν βασίζουν τη σκέψη τους στην -Σκοπιανή ή Τουρκική- «κοινή πεποίθηση» για την καθαρά εξουσιαστική-κρατιστική έννοια του «Σκοπιανού» ή «Τουρκικού», την «ιδιοκτησιακή»; Δεν ασκούν τις προπαγάνδες τους με σκοπό δικά τους ιδιοκτησιακά οφέλη; Ποιός μπορεί να καλέσει τους -έστω, ας πούμε, ιδιοκτησιακά σκεπτόμενους- Έλληνες να ενστερνίζονται τις προπαγάνδες άλλων κρατών;

Ανώνυμος είπε...

Όταν οι λαοί ανέλθουν πολιτιστικά
οι κοκορομαχίες του τύπου:
"Άσε κάτω το όνομα, ρε. Εγώ το είδα πρώτος!"
δεν θα έχουν κανένα νόημα.

Η έλλειψη Πολιτισμού είναι το πρόβλημα, η οποία έλλειψη δημιουργεί ανώφελες κι επί πλέον επιζήμιες εθνικιστικές
σκέψεις και αντιλήψεις,
όπως αυτές, που εκφράζονται στα παραπάνω μηνύματα.

Τέτοιες (β)ρωμιοσυνιστικές εθνικιστικές αντιλήψεις τον περασμένο αιώνα περί μεγάλης ιδέας (αναβίωσης του βυζαντίου) επέφεραν
την μεγαλύτερη καταστροφή (του 22),
που δεν είχαν καταφέρει να την πετύχουν πολλοί κατακτητές μέσα στους αιώνες.

Το πρόβλημα στα μυαλά μας είναι
και πουθενά αλλού.

[ Ο Δαυλός εξ όσων γνωρίζω είναι ένα βήμα λόγου. Πολλές απόψεις, που κατά καιρούς εκφράζονται εκεί διίστανται.
Τα αλάθητα και τα ευαγγέλια υπάρχουν στις "στρούγκες" και στην Εκκλησία. ]

ΑΧΑΙΟΣ

Ερινύα είπε...

ΑΧΑΙΟΣ,

Αν οι Έλληνες αφεθούμε σε ουτοπιστικά ιδεολογήματα κατά του κακού εθνικισμού, ειδικά και μόνο για το δικό μας "πολιτισμένο" -άρα υποχωρητικό και δεκτικό σε κάθε ξένη επιβουλή- έθνος, το μόνο που θα πετύχουμε θα είναι η καλλιέργεια του μεγαλοϊδεατικού εθνικισμού των γειτόνων σε βάρος μας.

Ήδη στο σχόλιό σου παραπάνω επιβεβαιώνεις οτι στηρίζεις τα επιχειρήματά σου σε μια ουτοπία, λέγοντας:

"Όταν οι λαοί ανέλθουν πολιτιστικά"

Με το όταν και το αν δεν μπορούμε να βαδίσουμε σε ασφαλή δρόμο. Και αν θέλεις την άποψή μου, οι λαοί μάλλον θα πάρουν έναν πολιτιστικό κατήφορο, του οποίου η κλίση δεν μπορεί να μετρηθεί σε μοίρες του κύκλου πριν φτάσουμε στο τέλος.

Ανώνυμος είπε...

Ερινύα,

θα σου παραθέσω ένα τελευταίο επιχείρημα και δεν θα επανέλθω,
για να μην μονοπωλούμε τον διάλογο.

Έχουμε από τη μιά την Ελλάδα και από την άλλη την Ρωμιοσύνη.
(Ελπίζω να τα έχεις ξεχωρισμένα αυτά στο μυαλό σου.)

Έχεις υπ' όψη σου ποτέ η Εκκλησία
να έκανε κάτι υπέρ της Ελλάδας;

Όχι βέβαια! Ο ρόλος της ήταν διαχρονικά ανθελληνικώτατος.

Τώρα στο Σκοπιανό παίρνει τη θέση που έχεις υιοθετήσει κι εσύ.
Είναι δυνατόν 1.700 χρόνια να
λάβαινε θέσεις ανθελληνικές και
τώρα να πήρε θέση φιλελληνική;

Όχι βέβαια!

Άν το δείς έτσι, θα καταλάβεις,
ότι η θέση σου στο Σκοπιανό
είναι ανθελληνική και υπέρ της
Ρωμιοσύνης, γι αυτό κόπτεται και
η Εκκλησία.

Το ότι οι ρωμιοί της διασποράς
ασπάζονται αυτή την ανθελληνική
θέση της Εκκλησίας δεν μας προξενεί
καμμία εντύπωση. Η Εκκλησία όχι μόνον τους ελέγχει, αλλά τους χειραγωγεί πλήρως στο εξωτερικό.

Κάτω από αυτό το σκεπτικό,
τα επιχειρήματα του ξενιτεμένου
ρωμιού, που παράθεσες, δεν έχουν
καμμία αξία.

Παπαγαλάκια της Εκκλησίας είναι
οι ομογενείς.

Φιλικά στο λέω, άν θέλεις προσπάθησε
εσύ τουλάχιστον να δής τα πράγματα
Ελληνικά και να μην καταντήσεις κι
εσύ άθελά σου ένα ακόμη παπαγαλάκι της Εκκλησίας.

Έρρωσο!

ΑΧΑΙΟΣ

Ερινύα είπε...

ΑΧΑΙΟΣ,

Επειδή η εκκλησία έχει κάποια άποψη, που εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα, δεν σημαίνει οτι απαραίτητα δεν συνάδει αυτή η άποψη με το συμφέρον της Ελλάδας. Η σύμπτωση συμφερόντων δεν αποκλείεται. Δεν θα ενστερνιστούμε μια άποψη μόνο και μόνο επειδή είναι αντίθετη προς την άποψη της εκκλησίας, ούτε είμαστε παπαγαλάκια της εκκλησίας αν συμπίπτει η άποψή μας για τον τρόπο αντιμετώπισης ενός προβλήματος με την άποψη της εκκλησίας.

Να προσθέσω οτι υπέρ της ονομασίας "Μακεδονία" για το κράτος των Σκοπίων τάσσονται και οι αριστεριστές, αλλά αυτό δεν μετατρέπει όποιον συμφωνεί με αυτή την άποψη σε παπαγαλάκι των αριστεριστών. Τουλάχιστον το περιοδικό "Δαυλός" που, ως γνωστόν, την υποστηρίζει δεν μου έχει δώσει αυτή την εντύπωση.

Ανώνυμος είπε...

Σας συνιστώ να ρίξετε μια ματιά και στο άρθρο Μιλούν για την "Αιγαιακή Μακεδονία"! του Makedonia Blogs.

Ανώνυμος είπε...

Νά και η σύμπτωση
Ελληνισμού - Χριστιανισμού!

Κι εγώ νόμιζα, ότι επρόκειτο
για blog Ελλήνων...

Tη Ρωμιοσύνη μην την κλαίς!
Εκεί που πάει να σκύψει,
Νάτη - νάτη πετιέται !
Νάτη πετιέται !

Άντε παιδιά, αφού ξεμπερδέψετε
με το όνομα, βούρ και για την Κόκκινη Μηλιά με τη σύμπτωση και τις ευλογίες του κ. Ιερωνύμου!

Ένας ασύμπτωτος

Ερινύα είπε...

Η ουσία του άρθρου που έδωσε παραπάνω ο Αρίστος δεν έχει να κάνει με τη "Ρωμιοσύνη", αλλά με το πνεύμα με το οποίο επιθυμούν τον τίτλο και την ιδιότητα του "Μακεδόνα" οι Σκοπιανοί.
Η φωτογραφία του Γκρούεφσκι με τον χάρτη της Μακεδονίας ως Κρατικό-Γεωγραφικό σύνολο είναι αρκετή για να το καταλάβουμε.

Ο καυγάς λοιπόν είναι για το πάπλωμα και η "μάρκα" του παπλώματος (δηλαδή το όνομα Μακεδονία) είναι ο Δούρειος Ίππος της υπόθεσης. Αυτόν τον Δούρειο Ίππο, πρέπει να τον αποσυναρμολογήσουμε, πριν -ας το πώ έτσι- περάσει τα σύνορά μας. Αυτό πρεσβεύω και δεν με πειράζει αν η εκκλησία -για λόγους δικών της συμφερόντων- καταλήγει στο ίδιο ζητούμενο.

Εδώ στις ΗΠΑ έγινε μεγάλο ζήτημα για τον χάρτη στην διαφήμιση της Absolute Vodka. Λέτε οι Αμερικανοί να φοβούνται το Μεξικό; Και όμως, τον χάρτη αυτόν τον έβγαλαν από τη διαφήμιση της Βότκας κι ας ήταν απλά ένας χάρτης της Αμερικανικής "αρχαιότητας".

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ερινύα είπε...

Ανώνυμος (Πέμπτη, Μάϊος 22, 2008 10:55:00 μμ),

διαγράφω το ακατάληπτο σχόλιό σου. Αν μπορείς να το γράψεις σε κατανοητά Ελληνικά, τότε επανάλαβέ το για να το καταλάβουμε κι εμείς.

Κλείτωρ είπε...

Αγαπητή Ερινύα μόλις σήμερα βρήκα λίγο χρόνο και διαβάζω, όμως νομίζω πως τα βλέπεις λίγο μονόπλευρα τα πράγματα. Η Τρίπολη της Λιβύης μπορεί να μην είναι δίπλα μας οπότε οι εκεί τριπολιτσιώτες δεν μπορούν να έχουν αξιώσεις, αλλά ταυτόχρονα και για τον ίδιο λόγο δεν μπορούμε ούτε εμείς να έχουμε αξιώσεις εκεί. Έχουμε όμως αξίωση να ονομάζουμε την Ινσταμπούλ Κωνσταντινούπολη (έτσι τυπώνονται εδώ οι χάρτες) αλλά όχι τα Σκόπια Μακεδονία. Ο μέσος Έλληνας το Κουσάντασι δεν το ξέρει αλλά την Έφεσο την έχει ακούσει. Δεν σε προβληματίζει αυτό; Ποιος μας έδωσε δικαιώματα νονού στα βαλκάνια; Το βρίσκεις σωστό εσύ να διδάσκουμε στα παιδιά μας τους λαούς και τις πατρίδες όπως εμάς μας αρέσει ή όπως αυτοί/ά (θέλουν να) ονομάζονται; Αν η Τουρκία λοιπόν άλλαζε τ' όνομα της Ινσταμπούλ και ονομαζόταν Κων/πολη, τότε θα βλέπαμε πάλι αλυτρωτικές διαθέσεις;
Αντίθετα, με τους μακεδόνες δεν θέλουμε να ονομάζονται μακεδόνες. Μα εμένα αν με φωνάξεις Μήτσο δεν θ' απαντήσω. Διότι δεν μεγάλωσα ως Μήτσος. Αυτοί όμως έχουν μεγαλώσει ως Μακεδόνες. Δεν θα ήταν καλύτερο αντί να τρωγόμαστε σαν τα κοκόρια να πούμε: "πως ονομάζεστε; Μακεδόνες; Σύμφωνοι πάρτε και ελληνικά διαβατήρια πάρτε και δουλειές και εγγυόμαστε και τα σύνορά σας.”
Πες μου ειλικρινά Ερινύα, πόσες φορές στην ιστορία η Ελλάδα αφομοίωσε άλλους πολιτισμούς και λαούς; Πόσο χρόνο νομίζεις πως θα χρειαζόταν για να αφομοιωθούν οι σκοπιανοί; 10 χρόνια, 20; Δες τι συμβαίνει σήμερα με τους αλβανούς. Θυμάσαι πριν από 15 χρόνια πόσο διαφορετικά ήτανε;
Είμαι της γνώμης εντέλει πως οδεύουμε προς έναν κόσμο χωρίς σύνορα, πολυπολιτισμικό και να σου πω; μου αρέσει. :)
Μου αρέσει διότι δεν θέλω έναν κυρίαρχο πολιτισμό. Θέλω συνεχή επικοινωνία και γονιμοποίηση.
Και προτιμώ κάποιον να θέλει να είναι μακεδόνας απο το να θέλει τίποτ' άλλο περίεργο τύπου Αδάμ.

Ελπίζω να κατάλαβες πως αναρωτιέμαι αν είναι δυνατόν κάποιος να θέλει να ονομάζεται Έλληνας και να το αρνούμαστε. Δηλαδή τι είναι αυτό που σε φοβίζει; ο στρατός τους, η οικονομία τους, μην τυχόν και αλλοιώσουν την ιστορία; Αγαπητή μου ας είμαστε ειλικρινείς. Ούτε στρατό έχουν ούτε οικονομία και είναι αδύνατον να αλλάξουν μόνοι τους αυτοί ολόκληρη την παγκόσμια ιστορία. Αυτό μόνο το ελλαδιστάν προσπαθεί να το κάνει και τα βλέπεις τα χάλια μας.
Να είσαι καλά

Ερινύα είπε...

κλείτωρ,

ισχύουν για όσα έγραψες παραπάνω οι απαντήσεις που έχω δώσει στα σχόλια του ΑΧΑΙΟΥ.
Αυτά που λες δεν είναι μόνο ουτοπικά αλλά και επικύνδυνα για τους Έλληνες των οποίων το μέλλον προδιαγράφεται σκοτεινό αν βαδίσει όπως εσύ περιγράφεις.
Τα ζητούμενά σου ταυτίζονται με τα ζητούμενα της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" όπως την είχε ορίσει για την Αμερική (και για όλο τον κόσμο) ο πατέρας Μπούς.
Όχι δεν θέλω να γίνω χύμα πολίτης με περιορισμένα δικαιώματα στην ίδια μου τη χώρα, να γίνω πολτός μέσα σε αμέτρητους αλλοδαπούς όπως εσύ ονειρεύεσαι που θα συρρεύσουν στην Ελλάδα, γεμάτοι μίσος και φθόνο για τους Έλληνες κατοίκους της, ώστε τελικά να πουληθώ πιο φτηνά στους εμπνευστές της "νέας τάξης πραγμάτων".

Κλείτωρ είπε...

Ερινύα,
εγώ σου λέω πως δεν θέλω ένα κυρίαρχο πολιτισμό κι εσύ μου λες για την νεα τάξη πραγμάτων του μπους.
Μάλλον δεν θα συνενοηθούμε οπότε συμφωνώ πως διαφωνούμε.

Ερινύα είπε...

Μπορεί ο καθένας να συγκρίνει:

George Bush, 29/1/1991
What is at stake is more than one small country; it is a big idea: a new world order, where diverse nations are drawn together in common cause to achieve the universal aspirations of mankind -- peace and security, freedom, and the rule of law. Such is a world worthy of our struggle and worthy of our children's future.

Μετάφραση:
Αυτό που διακυβεύεται εδώ είναι κάτι περισσότερο από μια μικρή χώρα (εννοεί το Κουβέϊτ), είναι μια μεγάλη ιδέα, μια νέα παγκόσμια τάξη, σύμφωνα με την οποία διάφορα έθνη τραβούν μαζί σε έναν κοινό στόχο, για να πετύχουν τους οικουμενικούς στόχους του ανθρώπινου είδους, ειρήνη και ασφάλεια, ελευθερία, όπου θα κυβερνά ο νόμος. Για ένα τέτοιο κόσμο αξίζει ο αγώνας μας και για το μέλλον των παιδιών μας.


Κλείτωρ:
Είμαι της γνώμης εντέλει πως οδεύουμε προς έναν κόσμο χωρίς σύνορα, πολυπολιτισμικό και να σου πω; μου αρέσει. :)
Μου αρέσει διότι δεν θέλω έναν κυρίαρχο πολιτισμό. Θέλω συνεχή επικοινωνία και γονιμοποίηση.


Συμπέρασμα:
Όλα αυτά μου θυμίζουν πολλά άλλα: Την υπόσχεση της ... βασιλείας των ουρανών, την οποία θα κατακτήσουν οι πτωχοί τω πνεύματι, οι αμαρτωλοί, οι φτωχοί κλπ κλπ αφού διαβιώσουν σε πλαίσια τέλειας πολυπολιτισμικότητας, του Ελληνικού πολιτισμού εξαιρουμένου βέβαια, μια που και αυτοί δεν ήθελαν έναν κυρίαρχο πολιτισμό.
Την υπόσχεση της ... δικτατορίας του προλεταριάτου, που όμως παρέμεινε προλεταριάτο και λοιπές ... φανφάρες δόλιων "ιερατείων" που δουλεύουν ψιλό γαζί τους αφελείς ανά τους αιώνες.

Κλείτωρ είπε...

Παντελώς άστοχη η σύγκριση. Πως συγκρίνεις το πολυπολιτισμικό άνευ συνόρων που λέω εγώ με την μεγάλη ιδέα την νέα τάξη πραγμάτων και τον κοινό στόχο όλων των εθνών του μπους την ώρα που ξεκινάει πόλεμο;

Εμένα όλα αυτά μου θυμίζουν ποιοι και πως και γιατί ξεκινάνε τους πολέμους.

Ερινύα είπε...

Κλείτωρ,

ο συσχετισμός υπάρχει για κάθε φανφάρα που προσπαθεί να πείσει ανθρώπους να δεχτούν ουτοπίες ως αληθινές και πραγματοποιήσιμες. Κάθε τέτοια φανφάρα απόσκοπεί πάντα στην επίτευξη άλλων στόχων από αυτούς που ευαγγελίζεται, από τους οποίους θα ευεργετηθούν οι εμπνευστές της φανφάρας. Κορόϊδα υπάρχουν πολλά που θα αγωνιστούν για την ουτοπία του "ιερατείου", όπως έχει αποδείξει μέχρι σήμερα η ιστορία.
Ο Μπους προφασίζεται μια φανφάρα για να αρχίσει πόλεμο και εσύ προφασίζεσαι μια άλλη φανφάρα για να καταπιούμε το χάπι του "πολυπολιτισμού". Όταν ο πολυπολιτισμός μας αφήσει ξεβράκωτους, τότε μπορεί να το ξανασυζητήσουμε.

Κλείτωρ είπε...

Ερινύα,
Επικαλείσαι τα ιερατεία και τα κορόϊδα τους κοπαδούς τους όμως περιέργως στο θέμα της μακεδονίας συμφωνείς ακριβώς με τα ιερατεια και τα κορόϊδα ένθεν κι ένθεν χαρακτηρίζοντας μάλιστα ως ιερατεία όσους ακριβώς διαφωνούν με τα λεγόμενα των ιερατείων. Δεν το βρίσκεις λίγο αντιφατικό αυτό;

Από την άλλη δεν με ενδιαφέρουν τα λεγόμενα του θάμνου (μπους). Ξέρω τι παιχνίδι παίζει και πως το παίζει μιλώντας με τον θεό και αυτός.
Για τις δικές μου “φανφάρες” (έτσι τελικώς τις βάφτισες αναγκαστικά ελλείψη επιχειρημάτων για να μπορέσεις να στηρίξεις την ατυχέστατη σύγκριση των μεταξύ τους ανόμοιων) έχω να πω πως πλέον μετακινούμαστε στην ευρώπη αλλά και σε μεγάλο τμήμα των βαλκανίων χωρίς διαβατήρια και ελέγχους, ως ευρωπαίοι πια πολίτες. Σου λέει κάτι αυτό περί πραγματοποιήσιμου της κατάργησης των συνόρων; Συγκατοικούμε σε πόλεις (ανα την ευρώπη και τον κόσμο) μαζί με συνανθρώπους όλων των πολιτισμών των φυλών και των χρωμάτων και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Σου λέει κάτι περί πολυπολιτισμικής συμβίωσης; Βλέπεις κάποιο πρόβλημα σε αυτό;
Φυσικά φυσικότατα τα ιερατεία είναι αντίθετα σε αυτή την εξέλιξη. Θα γεμίσουμε λένε βούλγαρους και ρουμάνους και κάθε καρυδιάς καρύδι άπιστους κι αιρετικούς και γερμανούς και γάλλους.
Όμως να με συγχωρείς αλλά εγώ δεν θα ζήσω με τους φόβους που μου πασάρουν τα ιερατεία ένθεν κι ένθεν. Όταν (αν) φτάσουμε να σκοτωνόμαστε για την καθαρότητα της φυλής μας (πάλι) στο όνομα του ιαχβέ με την ευλογία των ιερατείων και τον Άνθιμο μπροστάρη τότε ναι, μπορεί να το ξανασυζητήσουμε.
Άλλωστε το χάπι “υπέρ πίστεως και πατρίδος” το έχουμε καταπιεί παιδιόθεν αγνοώντας το “υπερ βωμών και εστιών”.
Αυτά είχα να πω κι ευχαριστώ για την φιλοξενία.

Ερινύα είπε...

Τα "ιερατεία" -και έχουν νόημα τα εισαγωγικά- νεόκοπων θρησκειών δεν τα βλέπουν κάποιοι. Βλέπουν μόνο τα παλιά και "παρωχημένα". Αλλά δεν αναρωτήθηκαν ακόμη για τις -καλές ή κακές (;)- προθέσεις αυτών που οδήγησαν στην "κατάργηση των συνόρων". Και ποιοί είναι αυτοί παρά τα φερέφωνα του Μπούς και του κάθε Μπους στον κύκλο των Ευρωπαϊκών χωρών;

Στο ερώτημα:

"Συγκατοικούμε σε πόλεις (ανα την ευρώπη και τον κόσμο) μαζί με συνανθρώπους όλων των πολιτισμών των φυλών και των χρωμάτων και αυτό είναι μια πραγματικότητα. Σου λέει κάτι περί πολυπολιτισμικής συμβίωσης; Βλέπεις κάποιο πρόβλημα σε αυτό;"

δεν θα απαντήσω. Μπορεί ο καθένας να το θέσει στον εαυτό του και να σκεφτεί αν βλέπει ή δεν βλέπει πρόβλημα σε αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Τι λεει ρε αυτός ο ξεμυαλισμένος;
Κλείτωρ εχεις πολλά κλειδιά;
Δηλαδή να δώσουμε δουλειές και διαβατήρια στα κοπρόσκυλα που βλέπουν τα χωράφια μας σαν ξερολούκουμα;
Να τους δώσουμε και τα κλειδιά της Θεσσαλονίκης, που μας κάνουν την τιμή να την αγαπούν τόσο που θελόυν να τη φάνε και παλι δε θα χορτάσουν;
Και πώς θα δουλέβουμε εμείς στη χώρα μας ρε ξεμυαλισμένε αν φέρουμε εδώ τη σάρα και τη μάρα;

Άντε στα τσακίδια ρε τεμπελχανάδες, που είστε έτοιμοι να ξεπουλήσετε τη χώρα για να χαιρεστε το καθησιό και το ρεμπελαριό.

Ερινύα είπε...

Ανώνυμος (Τρίτη, Μάϊος 27, 2008 9:53:00 μμ),

παρότι χρησιμοποίησες βαριές εκφράσεις με έβαλες σε προβληματισμό σχετικά με τα κριτήρια που οδηγούν κάποιους συμπολίτες να καταλήγουν σε τόσο επιπόλαιες απόψεις.
Βλέπουμε τόσον καιρό η χώρα μας να γεμίζει με κάθε είδους ξένους, που προσφέρουν φτηνή εργασία (πράγμα ευχάριστο για τους "τεμπελχανάδες" όπως λές), πουλάνε παράνομα κάποια προϊόντα -συνήθως ευτελούς ποιότητας- που εισάγουν παράνομα στην Ελλάδα ή τα προμηθεύονται από άλλα παράνομα κυκλώματα βλάπτοντας τους Έλληνες επαγγελματίες και εμπόρους. Αυτοί οι αλλοδαποί, εξάγουν νόμιμα ή παράνομα πολύτιμο συνάλλαγμα στις χώρες τους. Συνάμα συμβάλλουν -θέλοντας και μη- στην υποβάθμιση των αμοιβών και των δικαιωμάτων των Ελλήνων εργαζομένων και επαγγελματιών. Τα ίδια συμβαίνουν και σε άλλες χώρες, που όμως κατάφεραν να ελέγξουν κάπως καλύτερα την εισροή των αλλοδαπών. Συνάμα βλέπουμε άλλους αλλοδαπούς υψηλών σε σχέση με εμάς βαλαντίων να αγοράζουν γή ή και επιχειρήσεις στη χώρα μας. Η Ελλάδα έχει βγεί στο σφυρί, αφού κάποιοι καλλιέργησαν στους Έλληνες την νοοτροπία του "τεμπελχανά", του αμετροεπή καταναλωτή-δανειολήπτη, του τζογαδόρου (βλέπε χρηματιστήριο) -που πάει πακέτο με την ιδεολογία του "πολυπολιτισμικού" και "αντιρατσιστή - "αντιεθνικιστή" (ειδικά και μόνο για τους Έλληνες, διότι τα ίδια άτομα είναι άκρως εθνικιστές υπέρ των άλλων εθνών, των "φτωχών" όπως θα έλεγαν και οι χριστιανοί)- εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες των Ελλήνων. Και τώρα είμαστε στο στάδιο "μπάτε χίλιοι αλέστε κι αλεστικά μη δώσετε"!

Όχι λοιπόν, δεν μου αρέσει ο "πολυπολιτισμός" και το δηλώνω ξεκάθαρα. Και δεν μου αρέσει περισσότερο όταν οι αλλο-πολίτιστοι βλέπουν εμένα και τους συμπολίτες μου σαν εχθρούς και διεκδικούν τα "χωράφια μας σαν ξερολούκουμα" όπως είπες.
Καλό θα ήταν να ξέραμε τι νομίζει επί του θέματος η πλειοψηφία των Ελλήνων.

Ανώνυμος είπε...

Νέα Μακεδονία
Καθημερινή 28/5/2008

Κύριε διευθυντά,

Το όνομα «Νέα Μακεδονία» που κυκλοφορεί τελευταία θα ήταν το σωστό και το τέλειο, αν γινόταν δεκτό και από τις δυο πλευρές. Δίνει τη διαφοροποίηση που επιζητούμε και μάλιστα με έναν τρόπο που σαφώς υπερέχει του απλού γεωγραφικού προσδιορισμού. Μια «Βόρεια» Μακεδονία είναι κάτι σαν τη Βόρεια Κορέα, που θεωρεί ότι κακώς χωρίστηκε από τη Νότια, ενώ μια «Νέα» Μακεδονία είναι ποιοτικά και ουσιαστικά διαφορετική από την «Παλαιά», όπως η Νέα Ορλεάνη είναι άλλη από την αρχική Ορλεάνη, και η Νέα Ζηλανδία είναι εντελώς διαφορετική από την Παλαιά Ζηλανδία.

Πάντως, η λέξη «Μακεδονία» δεν μπορεί να αποκλειστεί από το όνομα των Σκοπίων, όχι μόνον γιατί αυτό είναι πολιτικά ανέφικτο, αλλά και γιατί θα ήταν ιστορικό και ηθικό λάθος. Οι Σλάβοι ζουν σε μακεδονικό έδαφος από τον 6ο αιώνα μ.Χ. Σίγουρα, δεν έχουν καταβολές από τους Μακεδόνες του Αλεξάνδρου, αλλά δεν είναι και χθεσινοί στην περιοχή. Σας θυμίζω ότι οι Ελληνες έποικοι της δικής μας Μακεδονίας (Μικρασιάτες και Πόντιοι) αποκαλούν τους Σλαβομακεδόνες «ντόπιους». Συνεπώς, έχουν και οι Σλάβοι δικαιώματα στη μακεδονική κληρονομιά, όπως έχουν και οι Βλάχοι και οι Αρβανίτες και οι άλλες εθνότητες που ζουν εκεί, αρκεί να μην επικρατήσει η βαλκανική πλεονεξία ούτε σε αυτούς, ούτε σε μας.

Ονομάζοντας, τα Σκόπια «Νέα Μακεδονία» υποδηλώνουμε το μεταγενέστερο του ερχομού των Σλάβων και την αναπόφευκτη ποιοτική διαφορά τους από την παλαιότερη Μακεδονία, χωρίς πάντως, και να τους απαρνούμεθα κάθε σχέση με τη μακεδονική κληρονομιά. Αυτό είναι το σωστό και το δίκαιο. Βασικά, θα πρέπει Ελληνες και Σλάβοι να εργαστούν προς την κατεύθυνση της χρήσης του μακεδονικού ονόματος και της μακεδονικής κληρονομιάς σαν κάτι που μας ενώνει, και όχι σαν κάτι που μας χωρίζει. Κρίμα, που κάτι τέτοιο δεν βγαίνει από το στόμα των εκατέρωθεν Ορθοδόξων και μισαλλόδοξων Εκκλησιών, ενώ ακούγεται τόσο συχνά από το στόμα λαϊκών στοχαστών και από αυτή την κοσμική εξουσία...

Δρ Γερασιμος Φουρλανος - Διδάκτωρ Διεθνούς Δικαίου του Πανεπιστημίου της Ουψάλας

Ερινύα είπε...

Στο αδιέξοδο σημείο που μας έφεραν οι κύριοι που μας κυβερνούν κι εμείς τους ψηφίζουμε, κάποιοι από εμάς προσπαθούν να απαλύνουν το χάπι, μια που δεν καταπίνεται αμάσητο. Κάπως έτσι βλέπω και την παραπάνω πρόταση του Γερασιμου Φουρλανου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πολύ αναλυτικό κείμενο, εξόχως διαφωτιστικό.

ΠΥΡίΣΠΟΡΟΣ είπε...

Υπάρχει μια πρόσκληση στο Ιστολόγιό μου. Αν θέλεις, απαντάς σε ένα "παιγνίδι 3 ερωτήσεων", που μας αφορά όλους:
http://pyrisporos.blogspot.com/2008/06/blog-post_20.html

Ιάσιος είπε...

Την Καλημέρα μου Ερινύα,

Το διάβασα και ένα έχω να πω
ΑΓΑΝΑΧΤΗΣΗ

Έβαλα link στο blog μου για την ανάρτηση σου και το video απο τους Φακέλους του Παπαχελά με τον Σαμαρά

Ερινύα είπε...

Ιάσιος,

είδα το βίντεο στην ανάρτησή σου και είναι άκρως ενδιαφέρον. Άλλο να διαβάζεις τι είπε ο Σαμαράς και άλλο να τον βλέπεις και να ακούς από τα χείλη του την εξιστόρηση της άθλιας μεθόδευσης της τότε κυβέρνησης, που μας έφερε σήμερα σε αυτή την άσχημη θέση.

Ανώνυμος είπε...

Βλέπω πως σταμάτησες να γράφεις. Ίσως στεναχωρήθηκες για τον αντίκτυπο. Σε παρακαλώ συνέχισε. Μην σταματάς. Ακόμη κι αν κάνεις λάθος σε κάτι δεν πειράζει. Υπάρχει έρωτας σε όσα γράφεις. Σε παρακαλώ μην σταματάς…

Ερινύα είπε...

ιασων,

ελπίζω να βρώ χρόνο να προσθέσω νέα άρθρα στο ιστολόγιο όσο πιο σύντομα γίνεται. Μετά από αρκετό χρόνο διακοπών βρέθηκα με πολλές εκκρεμότητες και δεν προλαβαίνω να βάλω νέα ανάρτηση, παρότι τρέχουν πολύ ενδιαφέροντα θέματα και συνεχώς ανακαλύπτω διαβάζοντας κάτι που δεν γνώριζα και αξίζει να μπεί στο ιστολόγιο.

Stef είπε...

δυσκολευομαι να πιστεψω οτι η Ελληνικη κυβερνηση εδρασε λαθος σε ενα τοσο γνωστο ζητημα... αλλα η ηττοπαθεια φταιει κυριως. δειτε τους γελοιους εδω στα σχολια που γραφουν πως ειναι δικαιωμα του καθενα σλαβου να αποκαλειται Μακεδονας, και πως θα τους "εστηνε αγαλματα" και θα τους "εκανε Ελληνες"... μιλαμε για ζωα...
πρωτον αυτο ειναι κινηση για αφομοιωση που αποτελει φασισμο και δευτερον αυτοι και τον Αριστοτελη θελουν να κλεψουν και το γαιδουρι με το οποιο πηδηχτηκε ο Βουκεφαλας και ολα. απλα δε μπορουνε...

τι να περιμενεις αφου εχουμε τετοιους γελοιους ψευτοπροοδευτικους που μια κραζουν οτι η Ελλαδα επεμβαινει σε αλλες χωρες και απτην αλλη τη κραζει γιατι και καλα δε κανει καλη δουλεια και οτι αυτοι θα εκαναν καλυτερα... ..εξω απ'το χορό....

Άθεος είπε...

Χωρίς πολλά λόγια, νομίζω ότι όσα ανέφερες σαν «Προσωπικά Στοιχεία» στο προφίλ σου, απαντούν ωραιότατα τι έφταιξε για την εθνική μας κατάντια!

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Λυπηρή ενημέρωση.
Οι "ντοπιανοί" μας ντ(ρ)ο-πιάσανε, άλλη μια φορά

Γιάννης Καραμήτρος είπε...

Το Μακεδονικό χάθηκε όταν κάτι πολιτικοί σαν τον σαμαρά λαικίζανε για να μαζέψουν ψήφους. "Χάρη" σε αυτούς όλη η ανθρωπότητα αποκαλεί την ΠΓΔΜ Μακεδονία εκτός από εμάς, καλά να πάθουμε!

Θα συμφωνήσω με το σχόλιου του Άθεος. Οι βυζαντινοί ήταν τεράστιοι εχθροί των αρχαίων Ελλήνων.

Υ.Γ. Όχι και έξοχος ο παπαθεμελής!