Κάποτε, που το τρίπτυχο "πατρίς θρησκεία οικογένεια" δεν είχε χάσει ακόμα την αίγλη του, ο καθηγητής μου της Ιστορίας μιλώντας για την εποχή του "Βυζαντίου" και συγκεκριμένα για τον Θεοδόσιο τον "μεγάλο", τόλμησε να ξεστομίσει λίγα λόγια για τις καταστροφές, που υπέστησαν τα έργα του Ελληνικού πολιτισμού, από τους φανατικούς πιστούς του Χριστιανισμού. Οι εικονες των μαυροντυμένων καταστροφέων, όπως ζωγραφίστηκαν τότε στο μυαλό μου, δεν έσβησαν ποτέ.
Οφείλω ένα ευχαριστώ, έστω ανώνυμα στον καλό φιλόλογο - ιστορικό, που μου έδωσε αυτό το ψήγμα αληθείας, το οποίο θα ήταν η άκρη του νήματος για την απάντηση στο δυσαπάντητο ερώτημα:
Πώς και γιατί σε αυτή την χώρα οι άνθρωποι απαρνήθηκαν τη θρησκεία, και τον πολιτισμό τους συνολικά, και ενστερνίστηκαν για θρησκεία μια αίρεση της Εβραϊκής, τόσο ξένη και ασύμβατη με τον χαρακτήρα τους;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου