Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2007

Ο Βίος του Αγίου Γεωργίου Δοκιμάζει την Νοημοσύνη μας!

Μεταδίδω από τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών τον βίο του αγίου, χωρίς σχόλια. Περιμένω τα δικά σας!


Ο ΒΙΟΣ
ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ


Κάθε χρόνο στις 23 Απριλίου η Εκκλησία, μας καλεί να γιορτάσουμε το λαμπρό αθλοφόρο της, το φεγγοβόλο αστέρι της, το μεγαλομάρτυρα Γεώργιο.

Ο άγιος μάρτυς του Χριστού Γεώργιος καταγόταν από την Καππαδοκία. Έζησε στα χρόνια του ασεβούς αυτοκράτορος και φοβερού διώκτη των χριστιανών, Διοκλητιανό. Οι γονείς του προέρχονταν από αριστοκρατική γενιά και ήταν χρι­στιανοί. Στα δέκα του χρόνια έμεινε ορφανός από πατέρα και η μητέρα του εγκα­ταστάθηκε στην Παλαιστίνη, όπου είχε πολλά κτήματα. Εκεί μεγάλωσε και ανδρώ­θηκε ο Γεώργιος και μέρα με τη μέρα φαίνονταν οι αρετές της ψυχής του. Ήταν βαθύτατα πιστός και άδολος στο ήθος και παρότι νεαρός είχε φρόνηση ηλικιωμένου. Ήταν ειλικρινέστατος και πολύ ανδρείος, για αυτό και παλικάρι πλέον στο στρατό αναδείχθηκε διοικητής της λεγεώνας των Ανίκητων.

Ενόσω ο Γεώργιος υπηρετούσε ως κόμης στο στράτευμα του Διοκλητιανού, κατά την επιστροφή του στην Καππαδοκία από πόλεμο, πέρασε από την πόλη Αλαγία της επαρχίας Αττάλειας της Μ. Ασίας. Η πόλη αυτή μαστιζόταν από ένα μεγά­λο κακό. Ένας φοβερός δράκοντας φώλιαζε στα νερά της λίμνης που βρισκόταν έξω απ’ αυτήν και καθημερινά κατασπάραζε ότι έβρισκε μπροστά του, άνθρωπο ή ζώο. Οι κάτοικοι για να γλιτώσουν απ’ αυτή τη μάστιγα, ζήτησαν τη βοήθεια των θεών, οι όποιοι τους συμβούλεψαν να θυσιάζουν καθημερινά ένα παιδί τους. Όταν περ­νούσε ο άγιος από κει είχαν δεμένη για τροφή στο θηρίο τη βασιλοπούλα. Ό άγιος με τη δύναμη του σταυρού κατάφερε να υποτάξει το θηρίο και να το οδηγήσει μαζί με τη βασιλοπούλα στην πόλη, οπού και το σκότωσε. Βλέποντας αυτά οι κάτοικοι της πόλης πίστεψαν όλοι μαζί με το βασιλιά της στο Χριστό.

Ο άγιος συνέχισε το δρόμο του. Όταν έφθασε πίσω, πήγε στη Νικομήδεια όπου ήταν μαζεμένοι οι άρχοντες των επαρχιών της Ανατολής μαζί με το Διοκλητιανό για να πάρουν αποφάσεις κατά των χριστιανών. Μόλις το πληροφορήθηκε αυτό ο άγιος παρουσιάστηκε μπροστά τους και με παρρησία ομολόγησε ότι είναι χριστιανός χλευάζοντας τα είδωλα. Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι τύραννοι εκπλαγήκαν και προσπάθησαν με διάφορους τρόπους να τον πείσουν ν’ αρνηθεί το Χριστό. Άλλοτε χρησιμοποιούσαν κολακείες, άλλοτε του έλεγαν να λυπηθεί τη νεότητα του κι άλλο­τε τον απειλούσαν. Όμως ο Γεώργιος έμεινε γερά στερεωμένος και ακλόνητος στην πίστη του Χριστού κι έμοιαζαν πράγματι οι οργίλες κραυγές τους ν’ απευθύνονται σε ανίκητο λιοντάρι ή σε κουφή και αναίσθητη πέτρα.

Ύστερα απ’ αυτά πρόσταξαν οι ανόσιοι, να κρεμάσουν τον άγιο σ’ ένα ξύλο ψηλά και να του χτυπούν την κοιλιά με κοντάρι τρυπώντας την πέρα ως πέρα. Και ενώ ο άγιος γεμάτος ευγνωμοσύνη ευχαριστούσε το Θεό που τον αξίωνε να πάθει για το όνομα Του, το κοντάρι σαν εύκαμπτο μολύβι στράβωνε αμέσως. Εξοργισμέ­νοι οι βασανιστές του τον έριξαν στη φυλακή δένοντας τα πόδια του με αλυσίδες και τοποθετώντας ένα βαρύ ογκόλιθο πάνω στο στήθος του.

Την επόμενη μέρα κιόλας ο βάναυσος Διοκλητιανός είχε αποφασίσει το μαρτύριο στο όποιο θα υπέβαλε το Γεώργιο. Ένας τεράστιος τροχός με κοφτερά μαχαίρια, ο οποίος με ειδική μέθοδο κινούνταν και περιστρεφόταν, θα δεχόταν το σώμα του μάρτυρα για να το κατακρεουργήσει. Κι εδώ όμως διαψεύστηκαν οι προσδοκίες τους. Άγγελος Θεού έλυσε το μάρτυρα από τον τροχό και του γιάτρεψε τις πληγές ολοτελώς. Ύστερα αφού τον αποκάλεσε φίλο και συμπολίτη εξαφανίστηκε. Ο μάρτυρας τώρα βρισκόταν αβλαβής μπροστά στους βασανιστές του και με την καρδιά στεριωμένη από τη θεία παρηγοριά. Το θαύμα αυτό έκανε να πιστέψουν στο Χριστό οι στρατηγοί Ανατόλιος και Πρωτολέων, η βασίλισσα Αλεξάνδρα, σύζυγος του Διοκλητιανού και πολύς λαός.

Όμως όλα αυτά τα θαυμάσια γεγονότα που τις αγαθές ψυχές τις φώτισαν να έρθουν στην πίστη του Χριστού, την πορωμένη ψυχή του Διοκλητιανού σκότισαν περισσότερο όπως λέει ο προφήτης « τύφλωσες και πόρωσες την καρδιά τους, ωστε ενώ ακούν να μην ακούν και ενώ βλέπουν να μην βλέπουν ». Έτσι πρόσταξε να ρίξουν τον άγιο μέσα σε ασβέστη που μόλις είχε σβηστεί. Ύστερα από τρεις μέρες έστειλε στρατιώτες να πάνε στο λάκκο με τον ασβέστη και να μαζέψουν τα οστά του, όπως υπολόγιζε. Όταν όμως οι στρατιώτες παραμέρισαν τον ασβέστη βρήκαν τον άγιο ολοζώντανο και εντελώς άβλαβη. Έκπληξη και δέος κατέλαβαν το Διοκλητιανό, ο οποίος ωστόσο δε λύγισε, αλλά αντίθετα πρόσταξε να φέρουν σιδερένια παπούτσια με μυτερά καρφιά στο εσωτερικό τους. Κατόπιν αφού τα πυρακτώσουν στη φωτιά να διατάξουν το Γεώργιο να τα φορέσει και χτυπώντας τον και σπρώχνοντας τον, να τον αναγκάζουν να τρέχει. Και αυτό καθώς και το μαρτύριο της μαστίγωσης υπέμεινε ο άγιος με μεγάλη καρτερία δεχόμενος τη θεία παρηγοριά. Όμως, όπως τότε «ούτε των νεκρών ή ανάστασης Εβραίους έπεισε», έτσι και τώρα ούτε η ανάσταση του προ Χριστού κεκοιμημένου από τον Άγιο, η όποια έγινε μετά από αίτηση του ίδιου του αυτοκράτορα, πείθει το Διοκλητιανό ούτε η μεταστροφή του μάγου Αθανασίου στην πίστη του Χριστού, ούτε οι πάμπολλες θεραπείες και τα θαύματα πού επιτελούσε η Χάρη του Θεού διά του αγίου Του. Αντίθετα βλέποντας όλα αυτά αποφάσισε ν’ αλλά­ξει τακτική και να φέρει τον άγιο με το μέρος του με κολακείες και υποσχέσεις. Και πράγματι μεγάλη ήταν η έκπληξη του, ήταν άκουσε τον άγιο να λέει: «Αν αυτή είναι η γνώμη σου, βασιλιά μου, είναι ώρα να πάμε στους θεούς». Γι’ αυτό εξέδωσε διά­ταγμα να συγκεντρωθούν στο ναό των ειδώλων όλοι οι άρχοντες, ο λαός και ο στρα­τός, γιατί ο Γεώργιος θα θυσίαζε στους θεούς, όπως νόμισε.

Όταν λοιπόν συγκεντρώθηκαν όλοι μέσα στο ναό, ο Μεγαλομάρτης του Χριστού, αντίθετα με τις προσδοκίες τους, προχώρησε μπροστά στο άγαλμα του Απόλ­λωνα και αφού τον χλεύασε, έλεγξε το πονηρό πνεύμα, το όποιο αναγκάστηκε να ομολογήσει ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο αληθινός Θεός. Κατόπιν κάνοντας το σημείο του σταυρού έδιωξε όλους τους δαίμονες που κατοικούσαν στα αγάλματα κι αυτά έπεσαν κάτω και έγιναν σκόνη.

Ο Διοκλητιανός έξω φρενών για να γλιτώσει και άλλους εξευτελισμούς, αποφά­σισε την καταδίκη του αγίου σε θάνατο διά αποκεφαλισμού. Μαζί με τον άγιο διέ­ταξε να αποκεφαλισθεί και η βασίλισσα Αλεξάνδρα. Αμέσως οι εντεταλμένοι παρέ­λαβαν το μεγαλομάρτυρα Γεώργιο και τη βασίλισσα για να τους οδηγήσουν στον τόπο του μαρτυρίου. Στο δρόμο όμως η βασίλισσα Αλεξάνδρα παρέδωσε στον Κύριο την άγια ψυχή της. Έτσι ο άγιος έφτασε μόνος στον τόπο του μαρτυρίου. Εκεί αφού παρακάλεσε τους δήμιους να του δώσουν λίγο χρόνο, προσευχήθηκε θερμά στο Θεό να τον στηρίξει και στην τελευταία δοκιμασία του και να δεχτεί το πνεύμα του. Να συγχωρήσει το λαό γι’ αυτή του την αμαρτία και να τον αξιώσει να γνωρίσει τον αλη­θινό Θεό. Ύστερα ήρεμος γονάτισε, τέντωσε τον αυχένα του και δέχτηκε το ξίφος και συγχρόνως το στέφανο του μαρτυρίου.

35 σχόλια:

Stelios Frang είπε...

Ούτε για παραμύθι δεν κάνουν τέτοιες τερατολογίες.
Γεγονός είναι ότι η επινόηση τέτοιων "αγίων", όπως του Γεώργιου, του Δημήτριου κ.ά., σχετίζεται με την προσκόλληση της τότε ηγεσίας των χριστιανών στο ρωμαϊκό κράτος κατά τον 4ο αιώνα.

Για το σκοπό αυτό παραμέρισαν οι "πατέρες" όλες τις φιλειρηνικές διδασκαλίες που διέδιδαν μέχρι τότε εναντίον της στρατοκρατούμενης αυτοκρατορίας και εισήγαγαν συμβολικά τους "στρατιωτικούς αγίους". Έτσι δεν ήταν δυνατόν να αμφισβητήσει πλέον κανείς τα "ειλικρινή" αισθήματα της ηγεσίας των χριστιανών που δέχτηκαν να προσχωρήσουν στο σύμφωνο συναλληλίας με το κράτος.

Στη συνέχεια έγιναν δε, με τους στρατιωτικούς ιερείς και τους επισκόπους, αναπόσπαστο τμήμα του στρατοκρατικού μηχανισμού. Ο στρατός κατακτούσε εδάφη και οι ιερείς διεύρυναν την περιοχή διάδοσης του μηνύματος της αγάπης, ενώ παράλληλα συμμετείχαν στο πλιάτσικο, όταν δεν ήταν απασχολημένοι με τον εκχριστιανισμό των αιχμαλώτων.

Χαρακτηριστικό είναι ότι οι καθολικοί είχαν επίσης παλαιότερα τους ίδιους στρατιωτικούς αγίους, αλλά σε κάποια εκκαθάριση που έγινε πριν από 20-30 χρόνια, τους διέγραψαν, γιατί δεν υπήρχαν στοιχεία που επιβεβαίωναν την ύπαρξη αυτών των προσώπων. Προφανέστατα ήταν επινοημένοι, όπως επινοημένες είναι και οι παραμυθίες που παρέθεσες ως βίο του "αγίου"!

Shipwrecked Frontier Pioneer είπε...

Κύριε Φραγκόπουλε,
διαφωνώ κάθετα!
Μια χαρά παραμύθι είναι. Και δράκο έχει και βασιλοπούλα και γενναίο παλικάρι και κακό βασιλιά που δε συμπαθεί το γενναίο παλικάρι και του βάζει ένα σωρό δοκιμασίες, γιατι ειναι ο κακός της ιστορίας, αλλά το παλικάρι δε μασάει και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

Αν δε με απατά η μνήμη μου, ο βίος του Αγίου Γεωργίου είναι μια από της κλασικές περιπτώσεις που ένας τοπικός ήρωας ή θεότητα αφομοιώνεται από τη θρησκεία που επιβάλλεται απότομα σε ένα (συνήθως, κατακτημένο) λαό. Άντε, οι ιστορίες με παρόμοιες μαγκιές που κάνει ο εκάστοτε άγιος σε στυλ Braveheart είχαν ξεκινήσει από τον Ευσέβιο εκ Καισαρίας(μεγάλος, τεράστιος). Ένα σωρό άγιους έχουμε που είχαν υποστεί τα πάνδεινα, αλλά η Πίστη τους τους έσωσε!! Αλλά δράκος; ΔΡΑΚΟΣ;;;; Πού βρέθηκε ο δράκος; Τελικά, αν έχεις Πίστη, όλα γίνονται...

Shipwrecked Frontier Pioneer είπε...

Προσέξατε, εν τω μεταξύ, με ποιο κακό πνεύμα τα έβαλε ο άγιος; Το διαβολικό Απόλλωνα με τα 5 κεφάλια, τα 24 κέρατα και τις 125 διχαλωτές ουρές!
Τότε τέθηκαν οι βάσεις του Ελληνοχριστιανικού(!!??) πολιτισμού, απ'ότι φαίνεται.

pølsemannen είπε...

"...έδιωξε όλους τους δαίμονες που κατοικούσαν στα αγάλματα κι αυτά έπεσαν κάτω και έγιναν σκόνη..."

Αυτό είναι μάλλον αναφορά στην καταστροφή, συγνώμη "εξαγνισμό" των Ελληνικών μνημείων από τους ζηλωτές της τότε νέας θρησκείας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τέτοια διατύπωση περί εξαγνισμού έχει χρησιμοποιήσει και ο Αρχιεπίσκοπος.
Ο ίδιος μάλιστα έχει προτρέψει τους πιστούς να μην βαφτίζουν τα παιδιά τους με αρχαιοελληνικά ονόματα όπως Περικλής, Περίανδρος, Λυκούργος κλπ. αλλά να προτιμούν αυτά που εορτάζει η εκκλησία, αρκετά ελληνικά, π.χ. Δημήτριος -α, Ευστάθιος -α, Θεόδωρος -α κλπ. αλλά και πλείστα εβραϊκα, Ιωάννης, Εμμανουήλ, Εύα, Άννα, Δανιήλ κλπ.

Εγώ επειδή είμαι πολύ ρηξικέλευθος θα βάφτιζα την κόρη μου π.χ. Φεράρι Τεσταρόσα στην εκκλησία του ιπτάμενου τέρατος της μακαρονάδας, έτσι για σπάσιμο. (Μετά θα έδινα μία περιουσία στους παιδοψυχολόγους).

Τα άλλα περί δρακόντων κλπ. είναι ένα και ένα για θρησκευτική ταινία του Χόλυγουντ.

Κλείτωρ είπε...

ουφ εγώ πάντως δεν άντεξα να το διαβάσω όλο οπότε μάλλον δεν θα μάθω ποτέ τον "βίο" του "αγίου"

Ερινύα είπε...

Με κάτι τέτοιους βίους "αγίων" και μαρτυρίες "αξιόπιστων ιστορικών" σαν τον Ευσέβιο της Καισαρείας "τεκμηριώνονται" οι φοβεροί διωγμοί κατά των χριστιανών.

amakrid είπε...

Σε πολύ πιο μυθολογικούς καιρούς, ο Αχιλλέας ήταν άτρωτος, οι ποταμοί ήσαν ζωντανοί και οι θεοί πολεμούσαν ο ένας τον άλλον για τη σωτηρία ή την άλωση μιας πόλης όπως η Τροία.

Ο λαϊκός θρύλος, θέλει επίσης τον Αη-Γιώργη να πολεμά στα τείχη της Θεσσαλονίκης στα 1912, όπως κάποιοι αρχαιότεροι (παγανιστές) ιστορικοί, υποστήριζαν ότι ο Αλάριχος είδε τη Θεά Αθηνά μπροστά στην Αθήνα και τρόμαξε.

Σε πολύ πιο ιστορικούς καιρούς, (διακόσια μόλις χρόνια πριν) ο Αθανάσιος Διάκος έπλεκε στιχάκια την ώρα που τον ανασκολόπιζαν ("για δες καιρό που διάλεξε ο χάρος να με πάρει κλπ. κλπ.), ενώ ο Ιμπραήμ φιλούσε στα χείλια το κομμένο κεφάλι του Παπαφλέσα, όπως η Σαλώμη του Όσκαρ Γουάιλντ το κεφάλι του Αη Γιάννη του Βαπτιστή - και τα στοιχεία αυτά απαντώνται σε επώνυμες και όχι ανώνυμες βιογραφίες.

Αν η νοημοσύνη δοκιμάζεται, ας δοκιμάζεται σε όλες τις περιπτώσεις και για όλους τους βιογραφούμενους.

Ερινύα είπε...

amakrid, δεν πρόσεξες το προηγούμενό μου σχόλιο φαίνεται. Η Ελληνική μυθολογία διαβάζονταν ως μυθολογία, οι υπερβολές της ως - ποιητική τη αδεία - υπερβολές και αυτό μπορείς να το διαπιστώσεις διαβάζοντας έργα Ελλήνων συγγραφέων. Δεν ήταν δόγμα η μυθολογία και ως μυθολογία και ποίηση την διάβαζαν οι Έλληνες. Και βέβαια η Ελληνική μυθολογία αντιπροσώπευε μυθοποιημένα πραγματικά γεγονότα, πρόσωπα και ιδέες που αφορούσαν τους Έλληνες.
Με την μυθολογία οι πρόγονοί μας δεν τεκμηρίωναν την "μοναδική αλήθεια".
Ο χριστιανισμός, αφαίρεσε από τους Έλληνες το δικαίωμα να έχουν την δική τους μυθολογημένη ιστορία και τους επέβαλε ξένους θεούς, ξένους ήρωες και ξένους μύθους. Και μάλιστα αυτοί οι ξένοι μύθοι μετατράπηκαν στην υποχρεωτική "μοναδική αλήθεια" των Ελλήνων - και άλλων εθνικοτήτων - υπηκόων της Ανατολικής Ρωμαϊκής ατοκρατορίας, υποχρεωτικά και δια νόμου.

Τέτοιοι ανόητοι, ασύνδετοι και ξένοι προς τους Έλληνες μύθοι είναι και οι άλλοι "βίοι αγίων", όμοιας έμπνευσης με αυτόν εδώ. Η μόνη αλήθεια που κρύβουν είναι το μίσος που έθρεφαν οι ιθύνοντες του χριστιανσμού προς τον Ελληνικό πολιτισμό.
Και με αυτούς τους μύθους (ρώτα και έναν χριστιανό παπά ή απλό πιστό, να δούμε αν θα παραδεχτεί οτι πρόκειται για μύθους), το χριστιανικό κατεστημένο "τεκμηριώνει" την ιστορία, που θέλει να διδάσκονται τα παιδιά μας στα σχολεία!

amakrid είπε...

Ερινύα

Το μισό μου σχόλιο αφορούσε ιστορικές καταγραφές που στήριξαν ψυχολογικά τους Έλληνες σε πολύ δύσκολες και διόλου μυθολογικές εποχές και καταγράφηκαν από έγκυρους κατά τα άλλα ιστορικούς. Το αγνόησες όμως - δικαίωμά σου.

Ένα ακόμα παράδειγμα: Ο θρύλος ότι την ημέρα που οι Γερμανοί αντικατέστησαν την ελληνική σημαία με τη σβάστικα στην Ακρόπολη, ένας εύζωνος τυλίχτηκε με την ελληνική σημαία και αυτοκτόνησε πέφτοντας από τον ιερό βράχο. Ήταν λέει ο Κώστας Κουκκίδης, προς τιμήν του οποίου μάλιστα ο Δ. Αβραμόπουλος ως δήμαρχος Αθηναίων, ανάρτησε και τιμητική στήλη μπροστά στον Άρειο Πάγο στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Ακόμα και η Διεύθυνση Ιστορίας του ΓΕΣ παραδέχεται πως δεν έχει βρει ούτε ένα στοιχείο που να τεκμηριώνει το θρύλο.

Αν ο Κουκκίδης ήταν ένας σύγχρονος μυθικός ήρωας, κυρίως των ελλήνων εθνικοφρόνων ο Ναπολέων Σουκατζίδης ήταν ένα ιστορικότατο πρόσωπο και ήρωας των ελλήνων κομμουνιστών. Διερμηνέας του διοικητού του στρατοπέδου Χαϊδαρίου, εστάλη προς εκτέλεση μαζί με τους περίφημους 200 νεκρούς εκτελεσθέντες κομμουνιστές της Καισαριανής. Ο θρύλος (ο οποίος οφείλεται στον Θέμο Κορνάρο αν δεν κάνω λάθος), λέει ότι ο ναζί διοικητής, του πρότεινε να τον αντικαταστήσει με κάποιον άλλον κομμουνιστή, αλλά εκείνος αρνήθηκε.

Ουδείς αναρωτήθηκε ποιός ήταν ο γερμανομαθής που διέσωσε το διάλογο, γιατί ο διοικητής (αν τόσο πολύ αγαπούσε τον Σουκατζίδη) δεν τον αντικατέστησε μονάχος του με κάποιον άλλον, ή δεν του χάρισε απλώς τη ζωή, όπως θα ήταν και το φυσιολογικότερο. Έτσι, στις γιορτές μνήμης στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, στο όνομα του Σουκατζίδη επιφυλασσόταν πάντα ιδιαίτερη τιμητική διάκριση, έναντι των υπολοίπων 199. Ενδεχομένως δε, το ίδιο να συμβαίνει και σήμερα.

Με το δικό σου σκεπτικό, κάποιος άλλος μετά από 2000 χρόνια, θα αμφισβητούσε ότι υπήρξε η εκτέλεση των 200 και ότι ανάμεσά τους υπήρξε ο Σουκατζίδης. Ενδεχομένως να αμφισβητούσε ότι επί Κατοχής υπήρξε εθνική αντίσταση, ότι οι ναζί εκτελούσαν έλληνες κομμουνιστές, ή ότι υπήρξαν στην πράξη χιλιάδες Κουκκίδηδες που πέθαναν για τη σημαία τους.

Χωρίς να θέλω να κάνω κατάχρηση στη φιλοξενία σου, θα σου πρότεινα σε αντιδιαστολή, να ρωτήσεις κι εσύ έναν θεολόγο, ει δυνατόν ειδικευόμενο στην εκκλησιαστική ιστορία, εάν τα περιεχόμενα των διαφόρων συναξαρίων αγίων της Εκκλησίας - και ειδικά των πρώτων χριστιανικών αιώνων - θεωρούνται ως αναμφισβήτητα ιστορικά δεδομένα και αν ο διωγμοί του ρωμαικού κράτους εναντίον των χριστιανών τεκμηριώνονται μονάχα με διηγήσεις που δοκιμάζουν τη νοημοσύνη σου.

Τα υπόλοιπα που μου αναφέρεις, όπως αντιλαμβάνεσαι αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης συζήτησης που ξεπερνά τα όρια του συγκεκριμένου σου σχολίου.

Ευχαριστώ

Ερινύα είπε...

amakrid, δεν ασχολήθηκα, όπως σωστά παρατήρησες με όσα έγραψες για περίεργες αναφορές, που υπάρχουν σε - μη χριστιανικές - ιστορικές πηγές, διότι θεωρώ οτι η παρουσία τους είναι τόσο μικρή, αμελητέα θα έλεγα, μέσα στο συνολικό έργο, που δεν μπορούν να συγκριθούν με το τεράστιο μέγεθος ψεύδους και απάτης, που γέννησε το χριστιανικό ιερατείο. Μια που επιμένεις σε αυτό, είναι δεδομένο οτι υπάρχουν τέτοιες αναφορές, όπως για παράδειγμα αυτά που γράφει ο Ζώσιμος για την εμφάνιση της Αθηνάς και του Αχιλλέα στα τείχη των Αθηνών, όταν ο Αλάριχος πολιορκούσε την πόλη. Αυτή η αναφορά, βεβαίως και βάζει έναν νοήμονα άνθρωπο σε σκέψεις και εγείρει ερωτήσεις για το τι πραγματικά συνέβη, μια που πράγματι ο Αλάριχος έφυγε άπρακτος από την Αθήνα.

Αλλά τέτοιες αναφορές θα συναντήσεις ελάχιστες στα πραγματικά ιστορικά συγγράμματα. Αντίθετα, στην χριστιανική γραμματεία, αποτελούν τον κανόνα.

Δεν θα παραλείψω όμως να επισημάνω οτι, η "Ιστορία Νέα" του Ζώσιμου σώζεται σε ένα μοναδικό χειρόγραφο της Βατικανικής βιβλιοθήκης, που πιθανότατα αντιγράφηκε στην Κωνσταντινουπολίτικη μονή του Στουδίου, οι αντιγραφείς αφαίρεσαν ολόκληρο κεφάλαιο, που αφορούσε τον Διοκλητιανό και ίσως και άλλα μέρη του έργου (πιθανόν και μεγάλο μέρος του τελευταίου βιβλίου). Η μελέτη του βιβλίου απαγορευόταν από την εκκλησία έως και τον 16ο αιώνα...

Όσο για τους περίφημους "διωγμούς" θα ξέρεις και εσύ οτι αν αφαιρεθούν οι μυθώδεις υπερβολές των προπαγανδιστών του χριστιανισμού, θα προκύψει ένας τόσο μικρός αριθμός "διωχθέντων", δηλαδή δικασθέντων ως ανθρώπων που δεν υπάκουαν στους νόμους του κράτους των Ρωμαίων, που δεν θα δίνει στον χριστιανισμό την αίγλη την οποία αποκτά με το ατέλειωτο πλήθος των "μαρτύρων", που προκαλούν την νοημοσύνη μας μέσα από τα συναξάρια.

Πάντως σίγουρα αν ρωτήσω έναν παπά αν ο άγιος Στέφανος, ο άγιος Δημήτριος, ο άγιος Γεώργιος, η αγία Μαμέλχθα ή ο άγιος ... Φούφουτος είναι μυθικά πρόσωπα, που τα κατασκεύασε η χριστιανική προπαγάνδα για να εξουσιάζει ευκολοτερα το αποχαυνωμένο "ποίμνιο", θα εισπράξω αφορισμό ή εξορκισμό!

Η ουσία λοιπόν βρίσκεται στα υπόλοιπα που αναφέρω και, όπως λες, "αποτελούν τμήμα μιας ευρύτερης συζήτησης που ξεπερνά τα όρια του συγκεκριμένου σου σχολίου".

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η ιστορία του Αγίου Γεωργίου θρησκειολογικά είναι η μυθολογική εκχριστιανισμένη αναπράσταση του Περσέα και της Ανδρομέδας. Απλά Γεώργιος πιο απομυθοποιημένος (λόγω της επιρροής της φιλοσοφίας γενικότερα) δεν είχε τον Πήγασο ή τη Μέδουσα. Ουσιαστικά είναι ακριβώς η ίδια ιστορία και είναι λογικό όταν οι λαοί σε εκείνη την περιοχή πίστευαν τον περσαϊκό μύθο και συγκριτιστικά τον εκχριστιάνισαν (ιστορικά πάντως δεν αποκλείεται να είχε σκοτώσει κάποιο κάπρο σε κυνήγι).

Ερινύα είπε...

Δείμο, κάπως έτσι έχουν τα πράγματα. Μόνο σε ένα σημείο θα εκφράσω καποια απορία: Τί εννοείς όταν λες "οι λαοί σε εκείνη την περιοχή". Ποιά περιοχή εννοείς;
Διότι, δεν μπορεί τον "εκχριστιανισμένο" Περσέα να τον εκχριστιάνισαν Έλληνες, γιατί τότε δεν θα τον μετέτρεπαν σε Καππαδόκη άγιο Γεώργιο με μητέρα κάτοχο γαιών στην Παλαιστίνη.
Ο Περσέας ήταν γιός της Δανάης, κόρης του βασιλιά του Άργους Ακρίσιου (προσοχή στον συμβολισμό του ονόματος) και μεγάλωσε στην Σέριφο.

Νομίζω οτι ο Πήγασος και η Μέδουσα παραλείφτηκαν, όχι λόγω της φιλοσοφίας, αλλά ... πολύ θα πήγαινε για κάτι που θέλαν να παρουσιάσουν σαν ιστορική αλήθεια. Εξ άλλου, η Μέδουσα και ο Πήγασος διόλου δεν ταιριάζουν στην "πνευματικότητα" της χριστιανικής μυθολογίας, η οποία διέπεται από το πνεύμα της Παλαιάς Διαθήκης και όχι της Ελληνικής μυθολογίας.

Ανώνυμος είπε...

Amakrid,

το θέμα είναι ότι κάποιος επειδή ξέρει ή επειδή δεν του επιβάλεται να «ξέρει» ότι η Αθηνά ήταν υπαρκτή, μπορεί να σκεφτεί λογικά και να αναζητήσει άλλες διεξλοδους: ότι π.χ έγιναν κάποιες διαπραγματεύσεις όπου κάτι θα του υποσχέθηκαν, ότι τον πλήρωσαν με πολλά δώρα, ότι κάτι άλλο τέλως πάντων. Αλλά φυσικά θα ήταν γελοίο να αναφέρεται κάτι τέτοιο σε ιστορικό βιβλίο ως πραγματικό γεγονός και όλοι να λέμε «κάθε λαός έχει και χρειάζεται τους μύθους του»

Αλλά για τον Άγιο Γεώργιο δεν επιτρέπεται να σκεφτεί κανείς λογικά. Οι πιστοί το δέχονται ως συμβάν όπως είναι γραμμένο εκεί. Και κάποιος θεολόγος μπορεί να έχει και λογική άποψη επί του θέματος όμως η Εκκλησία το διαδίδει ως πραγματικότητα που πρέπει να γίνεται πιστευτή.
Αλλιώς γιατί να εορτάζεται η μνήμη του; Τι έκανε και εορτάζεται θεολογικά για την Εκκλησία; Μα αυτό που αναγράφεται στο βίο του!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ο Συγκριτισμός μην ξεχνάς, Ερινύα, ότι ειναι μία δράση που επέρχεται επί αιώνες και γίνεται ορατή μόνο μετά από αιώνες. Ο βίος του Γεωργίου δε γράφτηκε τότε, αλλά πολύ αργότερα σαφώς. Οι λαοί (ελληνοθρεμμένοι και Έλληνες) σταδιακά όπως εκχριστιανίζονταν ή όπως επηρεάζονταν από τις χριστιανικές αρχές, μετέφεραν ανά μόνας και διαλεκτικά παλαιότατους μύθους σε άλλες μορφές, πιο κοντινές τους χρονικά. Για ένα μέρος των Ελλήνων ήταν ο Χριστιανισμός απαράδεκτος. Για ένα άλλο μέρος ήταν μία ακόμα αρεστή θρησκεία. Απλά μέσα στο μικρό ΜΟ ζωής και το διάβα του χρόνου καθιερώθηκε.

Δε μένεις φαντάζονται στην παλιά άποψη ότι οι Έλληνες πολέμησαν το Χριστιανισμό και εκείνος τους επιβλήθηκε βίαια μόνο και με κρατική παρέμβαση. Γιατί τότε δε δικαιολογεί ο αριθμός όλων εκείνων των ιερέων που μαζί με πλήθος λαού (και όχι στρατό) έσφαξαν εθνικούς κτλ.

Ερινύα είπε...

Δείμο, εγώ δεν έχω ικανοποιητικό, για να μη πω κανένα, αριθμό παραδειγμάτων πλήθους λαού Ελληνων (τονίζω τη λέξη) και ειδικά στην Ελλάδα, που να έσφαξαν εθνικούς όπως λες. Πληροφορίες, που υπέπεσαν στην αντίληψή μου καταδεικνύουν το αντίθετο.

Τελευταία εντόπισα ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο ιστολόγιο ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙΣ, σχετικά με το πώς έκλεισε η Ακαδημία των Αθηνών.

Τώρα, αν μιλάς για περιοχές με πολυεθνικό πληθυσμό (βλέπε Αλεξάνδρεια κλπ), κυρίως εκτός Ελλάδας, όπως Ασία και Βορειοδυτική Αφρική, τότε τίποτα δεν τεκμηριώνει οτι οι χριστιανοί σφαγείς των Ελλήνων ήταν Έλληνες.

Τα επιχειρήματα περί συγκριτισμού της φιλοσοφίας Ελλήνων και ελληνοθρεμμένων, όπως τους αποκαλείς, δεν εξηγούν αυτό που έθεσα στο προηγούμενο σχόλιο, οτι δηλαδή, "δεν μπορεί τον "εκχριστιανισμένο" Περσέα να τον εκχριστιάνισαν Έλληνες (λαϊκοί ή φιλόσοφοι), γιατί τότε δεν θα τον μετέτρεπαν σε Καππαδόκη άγιο Γεώργιο με μητέρα κάτοχο γαιών στην Παλαιστίνη".
Εξ άλλου η φιλοσοφία είχε πεθάνει ουσιαστικά μετά την επικράτηση του χριστιανισμού.
Αυτή η πλαστογράφηση της Ελληνικής μυθολογίας στέκεται λογικά να έγινε από Ασιατικής προέλευσης άτομα, ανήκοντα στο χριστιανικό ιερατείο, τα οποία αντικατέστησαν έναν Έλληνα μυθικό ήρωα με έναν Ασιάτη "μάρτυρα" του χριστιανισμού.

Υπάρχουν πολλές οπτικές να ερμηνεύσουμε τα γεγονότα του παρελθόντος (όπως και αυτά του παρόντος), και αυτό εξαρτάται από τα ιδεολογικά γυαλιά που φοράει ο καθένας. Όταν μια ερμηνεία αφήνει αναπάντητα σημαντικά ερωτήματα, τότε πρέπει να επανεξετάζεται νομίζω.

Ερινύα είπε...

Σε συνέχεια του προηγούμενου σχολίου μου:

Για το γεγονός οτι ο χριστιανισμός επιβλήθηκε στους Έλληνες βίαια και με κρατική παρέμβαση, αδιαμφισβήτητοι μάρτυρες είναι η νομοθεσίες των Ανατολικο-Ρωμαίων (Βυζαντινών) αυτοκρατόρων, οι μαρτυρίες των "εθνικών" ιστορικών, των εκκλησιαστικών ιστορικών και βέβαια, οι μαρτυρίες των απίστευτα κυνικών μισελλήνων "πατέρων" της χριστιανικής Εκκλησίας.

Όταν επιβάλλεται από το κράτος ο υποχρεωτικός νηπιοβαφτισμός, βάζοντας και τον νουνό-ρουφιάνο μέσα στην οικογένεια, δημεύονται οι περιουσίες όσων αρνούνται να δηλώσουν (δια της βίας) χριστιανοί, βασανίζονται και εκτελούνται οι μη αποδεχόμενοι να γίνουν προσκυνητές του "σωτήρα" Ιησού, αφήνονται στο έλεος των βαρβάρων Αλαρίχων οι λιγότερο χριστιανικές περιοχές της αυτοκρατορίας (βλέπε Ελλάδα για παράδειγμα), μέχρι να επικρατήσει σε αυτές "Σκυθική ερημία", τότε βέβαια, μετά από αιώνες θα μπορεί κάποιος να ισχυρίζεται πως είναι "παλιά άποψη ότι οι Έλληνες πολέμησαν το Χριστιανισμό και εκείνος τους επιβλήθηκε βίαια μόνο και με κρατική παρέμβαση". Μόνο που ένας τέτοιος ισχυρισμός έρχεται σε αντίθεση με τα γεγονότα. Πρόκειται απλά για παράκαμψη μέρους της ιστορίας, που όμως έχει καθοριστική σημασία για την κατανόηση της ίδιας της ιστορίας.

Τέλος, να θυμίσω τα λόγια του Ζώσιμου, που δείχνουν πόσο χριστιανοί ήταν οι Έλληνες κατά την βασιλεία του Ουαλεντινιανού (λίγο πριν τον Θεοδόσιο):
"Στη συνέχεια (ο Ουαλεντινιανός) αποφασισμένος να προσφέρει και νομοθετικό έργο, έκανε την αρχή, για να το πούμε έτσι, από οικεία εσωτερικά ζητήματα, και απαγόρευσε την τέλεση νυκτερινών θυσιών. Ήθελε με το νόμο αυτό να εμποδίσει να τελούνται με μυστικότητα οποιεσδήποτε πράξεις.
Όταν όμως ο Πραιτεξτάτος, ο Ανθύπατος της Ελλάδας, άνθρωπος ποικισμένος με όλες τις αρετές, είπε οτι τούτος ο νόμος θα έκανε τον βίο αβίωτο για τους Έλληνες, αν επρόκειτο να απαγορευτούν τα έθιμα της τέλεσης των θείων μυστηρίων που κρατούν ενωμένο το ανθρώπινο γένος, τότε ο αυτοκράτορας δέχθηκε να μείνει ανενεργός ο νόμος και επέτρεψε να γίνονται όλα με τον πατροπαράδοτο τρόπο."

ε είπε...

Για να κάνω το δικηγόρο του διαόλου, ο δράκος θα μπορουσε να ήτο ένα ευμεγεθές ερπετό, σαν κροκόδειλος ας πούμε...

Θυμάμαι ότι κατά τη διάρκεια της φραγκοκρατίας έγινε ένα παρόμοιο περιστατικό στη Ρόδο όπου ένας ιππότης γάλλος σκότωσε ένα κροκόδειλο που είχε κάπως βρει το δρόμο του εκεί από την Αίγυπτο.

Ερινύα είπε...

Και σαν ερπετό που είναι, έτσι κι αλλιώς, ο δράκος (όλοι οι μυθικοί δράκοι έχουν μορφή ερπρτού), ταιριάζει "γάντι" με την εβραϊκή - χριστιανική αντίληψη, που θέλει τον διάβολο μεταμφιεσμένο σε ερπετό (φίδι).

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητοί μου αδελφοί, και το εννοώ αυτό που λέω. Καποτε κι εγώ έλεγα αυτά που λέτε και μου φαινόταν και σωστό αυτό. Αν επιλέξει ο Θεός να φωτίσει κάποιον και να δει θα το κάνει. Δε λέω κάτι παραπάνω πλην του εξής: "Μην αμφισβητείτε κάτι επειδή η λογική σας λέει πως ειναι ετσι. Εγώ πρώτος έκανα αυτό το λάθος, γιατί η λογική έχει όρια και αυτά σε περιορίζουν. Το θαυμαστό είναι τι υπάρχει πέρα από τη λογική. Υπάρχει μια άλλη λογική στηριγμένη στην αγάπη. Υπάρχει μια άλλη προσέγγιση που πρέπει να ξεκινήσει με την ψυχή. Και εκεί βρίσκεται το υπερβατικό για το οποίο ο Θεός έκανε ικανό τον άνθρωπο. Εκεί ανοίγουν τα μάτια σου σε ένα οικοδόμημα τεράστιο, πάνω από την ανθρώπινη λογική. Ένα οικοδόμημα που στηρίζεται στην αγάπη και την ταπεινοφροσύνη, τα δύο κλειδιά της πόρτας του. Όταν τη διαβείς αλλάζεις επίπεδο σκέψης. Είμαστε πλασμένοι για πολύ πιο υψηλές αξίες, μόνο που για να τις δούμε πρέπει να κοιτάξομε κάτω (ταπεινά) και όχι πάνω (υπερήφανα)."

Καταλαβαίνω, επειδή έκανα κι εγώ το λάθος, σπούδασα μάλιστα σε αυτό, πως δεν είναι κατανοητά στο βάθος τους αυτά που γράφω και ίσως τα βρίσκετε "παράλογα". Μα είναι παράλογα με τον όρο που "δοκιμάζετε τη νοημοσύνη σας", όπως κι εγώ έκανα. Αν όμως τη στιγμή που επιλέξει ο Θεός ότι μπορείτε να δείτε, κοιτάξετε μέσα από τη χαραμάδα που θα σας ανοίξει, τότε θα καταλάβετε. Αρκεί να μην κλείσετε τότε τα μάτια. Και πιστέψτε με θα το κάνει όταν ο καθένας σας βρεθεί σε θέση να δει. Θα το κάνει γιατί ο ίδιος είναι απεριόριστη αγάπη και δε στερεί από κανέναν τη δυνατότητα, αρκεί αυτός να μη τη στερήσει ο ίδιος από τον εαυτό του.

Υπάρχει κάτι πέρα από αυτό που βλέπουμε. Κάτι που ακόμη και με τη λογική να το δείτε πάλι υπάρχει. Γιατί είμαι σίγουρος πως όλοι μας είμαστε τρισδιάστατα όντα, ή έστω τετραδιάστατα (με το χρόνο ως τέταρτη διάσταση) και με αυτό ως δεδομένο κρίνουμε "λογικά" τα πάντα. Μα όμως η λογική μας επιστήμη έχει αποδείξει εννέα διαστάσεις στο σύμπαν ήδη και ποιος ξέρει πόσες ακόμα μέλλει να "δει" ... και αυτή την επιστήμη τη σπούδασα, δε σας την αναφέρω έτσι. Και όμως με αυτό αποδεκτό, όπως και άλλα τόσα αποδεδειγμένα "παράλογα" έχουμε εξοικειωθεί και ζούμε μαζί τους. Γιατί μη μου πει κανείς σας πως "ειδε" ο ίδιος με τα μάτια τους τις 9 διαστάσεις, ούτε πως τις αντιλήφθηκε με το λογικό του νου αμέσως. Και όμως τις αποδέχθηκε αφού η "λογική" το λέει. Και ποια λογική βέβαια ? αν εξετάσει κανείς τι "πείραξαν" στις θεωρίες τους οι Φυσικοί για να καταφέρουν να τις επεκτείνουν και επιτυχώς να εξηγούν τα φαινόμενα, μόνο λογικά δεν είναι αυτά που επινόησαν. Και να όμως που τα αποτελέσματά τους ερμηνεύουν τα φαινόμενα σωστά και προβλέπουν σωστά νέα. Είναι λογικά τα κβάντα ? είναι η σχετικότητα ? και να μην πάω στα παράλληλα σύμπαντα και τη θεωρία χορδών !!!!!! και όμως λειτουργούν αυτά τα "παράλογα" συστήματα και οι θεωρίες που τα στηρίζουν. Και λειτουργούν καλά και αξιόπιστα. Όχι μακρυά από τον καθένα μας λειτουργούν ένα σωρό μικροσυσκευές ηλεκτρονικές που αν μη τι άλλο το αποδεικνύουν σε κάθε κουμπί που πατάμε.

Όμως πέρα από αυτές τις διαστάσεις είναι ο Δημιουργός τους. Φανταστείτε το λίγο αν ο εγωισμός μας δε μας αφαιρεί αυτό το δικαίωμα .... Αν με τη λογική φτάσαμε να αποδεικνύουμε το παράλογο, μήπως ακόμη είμαστε πολύ μικροί γι αυτό που υππάρχει πέρα από το παράλογο που αποδείξαμε ? μήπως τουλάχιστο δεν πρέπει να "δοκιμάζεται η τετράγωνη λογική μας" τόσο εύκολα ? ας αφήσουμε τουλάχιστο μια πόρτα ανοικτή ....

Ένας Ανώνυμος φίλος .....

Ανώνυμος είπε...

A! επίσης αγαπητή Ερινύα. Έχεις απόλυτο δίκιο για βαρβαρότητες που έχουν γίνει κατά καιρούς στο όνομα του Χριστιανισμού. Και για να μη σταματήσω εκεί να σου θυμίσω τις σταυροφορίες, το πως διεφθάρη και έπεσε το Βυζάντιο από μέσα, το πως σφαγιάστηκαν λαοί αλόθρησκοι στο όνομα του Χριστιανισμού κ.λ.π. Μα εδώ όμως είναι το λάθος στο παζλ. Άλλο λέω πως είμαι οπαδός της φιλοσοφίας του Χριστού, άλλο είμαι και ακόμη ακόμη άλλο την καταλαβαίνω και εφαρμόζω κιόλας όπως πρέπει στη ζωή μου.

Καταλαβαίνει φαντάζομαι άμεσα τη διαφορά. Οι Πατέρες της Εκκλησίας απεδέχθησαν την Αρχαία Ελληνική φιλοσοφία και ότι είχε αυτή να δώσει. Πάνω σε αυτή έκτισαν και συνέγραψαν πολλά βιβλία αν ψάξεις λίγο. Και βέβαια δεν συμφώνησαν ποτέ σε ενέργειες όπως αυτές που περιγράψαμε. Κι εγώ μπορώ να πω πως είμαι Χριστιανός και στο όνομα του Χριστού ρίχνω μια ατομική βόμβα έτσι για να στηρίξω κάπου την ενέργειά μου και να έχω και την άνωθεν έγκριση και στήριξη (ως προς τον κόσμο που πρέπει να παραμυθιάσω). Αυτό δε σημαίνει πως είμαι Χριστιανός έτσι όπως ο Χριστός θέλει. Ο ίδιος έδωσε τον εαυτό του για τους ανθρώπους, λες να ήθελε αυτοί στο όνομά του να σκοτώνουν άλλους και να πλουτίζουν από αυτό ???!!!!! σκέψου το λίγο ...

Δυστυχώς αν ένας λύκος φορέσει προβιά αρνιού, δε θα πρέπει να κατηγορήσεις τα αρνιά για το κοπάδι που θα ξεκληρήσει ....

Ερινύα είπε...

ανώνυμε,

δεν βρήκα χρόνο μετά τις καλοκαιρινές διακοπές να ασχοληθώ με το ιστολόγιο και μόλις τώρα εντόπισα τα σχόλιά σου.

Θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου οτι ο λύκος μπορεί να φορέσει προβιά αρνιού, κάτι που φαίνεται εξάλλου σε προηγούμενες αναρτήσεις σε αυτό το ιστολόγιο, όπως:

http://erinya-hellenica.blogspot.com/2006/12/blog-post_2621.html


http://erinya-hellenica.blogspot.com/2007/02/blog-post_20.html

http://erinya-hellenica.blogspot.com/2007/02/blog-post_06.html

http://erinya-hellenica.blogspot.com/2007/05/blog-post_30.html

Ανώνυμος είπε...

• Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με τον αμαρτωλόν.

Stelios Frang είπε...

Τελικά τι έγινε ανώνυμε αμαρτωλέ, σε ελέησε; :-P

Ανώνυμος είπε...

Ξέρεις εντελώς ''τυχαια'' ο αγιος Γεώργιος έκανε θαυμα σε ανιατη νόσο σε γνωστό μου. Μηπως να τρέξω να ευχαριστήσω τον Δία? Ισως τον Απόλλωνα? Ρε λες ο φίλος μου να έκανε τον άρρωστο και μαλιστα ετοιμοθάνατο και να θεραπεύτηκε μονος του για να πιστέψω οτι γίνονται θαύματα? λεω μήπως...

Ερινύα είπε...

Ανώνυμος (Πέμπτη, Νοέμβριος 26, 2009 12:12:00 μμ)

Μπορείς να ευχαριστήσεις όποιον σου κάνει ευχαρίστηση. Που ξέρεις; Μπορεί να χρειαστείς κι εσύ ένα θαύμα στο μέλλον. Δεν θα ήθελα να σου συστήσω λοιπόν ποιόν να ευχαριστήσεις. Δεν θέλω να μου αποδώσεις ευθύνες οτι τάχα σε πήρα στο λαιμό μου στην περίπτωση που ευχαριστήσεις άλλον αντί άλλου θαυματοποιό εξ αιτίας μου και εξοργιστεί αυτός που πραγματικά έκανε το ... θαύμα!

Ανώνυμος είπε...

Ανωνυμε.... καλη η προσπαθεια να πισεις εναν τυφλο να δει... αλλα αδερφε μου δεν χρειαζεται. Ο καθενας εχει τραβηξει τον δρομο του.. Οι εποχες μας ειναι τοσο κοντα στο ψεμα κ στον υλισμο, που οι ανθρωποι ειναι δυσκολο να πειστουν για ενα μικρο θαυμα. Ποσο μαλιστα για ενα μεγαλο.. Η αληθεια δεν βρισκεται στα βιβλια της χαμενης ιστοριας της ανθρωποτητας, αλλα στην προσευχη!! αγνωστη λεξη για εναν που ψαχνει να βρει την αληθεια στα ψιχουλα του χρονου.. Προσευχη! Αυτο κανουμε οσο μπορουμε στη ζωη μας. Οσο για την ιστορια της ανθρωποτητας, αυτη θα μας δωθει στα ματια της ψυχης μας, οταν με το καλο ''κλεισουμε'' τα ματια του σωματος μας.. κ εγω ειχα την τυχη να εχω μια βιωματικη εμπειρια που μεσα απο την προσευχη ενιωσα λιγο κ εγω απο την παρουσια Του. Θα ηθελα να την βιωσουν ολοι πραγματικα! Γιατι σε ολους αξιζει.. Βεβαια για να γινει αυτο θα πρεπει να χαμηλωσουμε λιγο τον υπερμετρο εγωισμο μας. Εμεις αδερφε Ανωνυμε τους αγαπαμε ολους. Ακομα κ την αριστεριστικη παρεα της Ερινυας... Προσευχησου για αυτους αλλα κ για μενα... γιατι τον Χριστο τον σταυρωνουμε καθε μερα. Οσο για σενα Ερινυα ξερω πως το κειμενο δεν θα το βαλεις στα σχολια σου.. Ευχομαι να βρεις την αληθεια μεσα απο τις συζητησεις. Εκτος βεβαια αν εισαι σιγουρη πλεον, οτι για ολα στον πλανητη αυτο, φταιει ο Χριστος κ οι χριστιανικες ιστοριες που σκανδαλιζουν την νοημοσυνη σου.. Ειναι κριμα πραγματικα να εισαι πολεμιος του Χριστου.. αγιοι υπηρχαν κ θα υπαρχουν.. κ αφου εισαι τοσο ψαγμενο ατομο, θα ξερεις σιγουρα για τον βιβλιογραφικο ελεγχο... Την γνωριζεις αυτην την επιστημη??? Μπορω να σε βοηθησω. Ειναι η μελετη ενος παλαιου χειρογραφου. Πως βρεθηκε? Πως ηρθε στα χερια μας? Ειναι αφθεντικο η' αντιγραφο? Ποιας εποχης ειναι? Οι μεγαλυτεροι επιστημονες της ειδικοτητας αυτης ειναι... WILLIAM ALBRIGHT, FREDERIK KENYON, JOHN HAROLD GREENLEE.. μπορεις να τα ζητησεις απο αυτους ισως πιστεις για τις χριστιανικες "ψευτοιστοριες"...

Ερινύα είπε...

Ανώνυμος (Σάββατο, Φεβρουάριος 13, 2010 1:37:00 πμ),

Γιατί να μην δημοσιεύσω το σχόλιό σου;
Το δικό μου σχόλιο:

Άκρως χριστιανική "τεκμηρίωση" σε όσα γράφεις. Όσο για τον "βιβλιογραφικό έλεγχο" που αναφέρεις, δεν ταιριάζει καθόλου με τα προλεχθέντα, μια που, σύμφωνα με τη δική σου δήλωση "Η αληθεια δεν βρισκεται στα βιβλια της χαμενης ιστοριας της ανθρωποτητας, αλλα στην προσευχη!! αγνωστη λεξη για εναν που ψαχνει να βρει την αληθεια στα ψιχουλα του χρονου.. Προσευχη!".
Προφανώς θέλεις να μας πείς οτι δεν αξίζει να διαβάζουμε τίποτα και να ζήσουμε τη ζωή μας ως ομφαλοσκόποι!

Παρόλα αυτά, λαμβάνοντας υπ' όψιν αυτά τα τελευταία που έγραψες, καλό είναι να ειπωθεί οτι κάθε νοήμων άνθρωπος έχει τις επιφυλάξεις του σε όσα ακούει, διαβάζει ή βλέπει. Ακόμα περισσότερο πρέπει να έχει επιφυλάξεις όσον αφορά την "βιβλιογραφία" που πέρασε από την δοκιμασία παραγωγής αντιγράφων υπό των "μοναχών" του χριστιανικού μεσαίωνα, είδικά αν οι πληροφορίες αφορούσαν τον τρόπο επικράτησης και δράσης του "χριστιανισμού". Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα για όσα έγραψαν οι ίδιοι οι σκευωροί Γαλιλαίοι -με αυτό το όνομα αναφέρεται σε αυτούς ο Ιουλιανός*- και το συνάφι τους.

* πάντα με επιφυλάξεις για το πόσα ακόμη έγραψε για αυτούς ο Ιουλιανός, που για ευνοήτους λόγους δεν έχουν "σωθεί".

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

Ευχαριστώ για την καλή σας διάθεση
;-)

Ανώνυμος είπε...

Θα πρεπει να μαθετε οτι ο χριστιανισμος εχει πολλα κοινα με το δωδεκαθεο.12 οι μαθητες του Χριστου 12 και οι θεοι του ολυμπου.Δεν ειναι τυχαιο που ο Χριστος ειχε πει οτι αγαπημενος λαος του θεου ηταν οι Ελληνες.Ουτε τυχαιο ειναι οτι το λεγομενο ισραηλ [ΙΟΥΔΑΙΑ]ηταν αποικια των ελληνων.Ξεστραβωθητε και μαθετε γιατι ειμαστε ορθοδοξοι και οχι καθολικοι.Ακομα και ο Πλατωνας πιστευε για το υπερτατο ον το οποιο δεν ηξερε το ονομα ΤΟΥ.Γιατι λοιπον ο Χριστος εδωσε εντολη στους αποστολους οτι ο λαος των Ελληνων δεν χρειαζοταν κατηχηση?Μηπως γιατι πιστευαν σε ανθρωπομορφους θεους και οχι σε ζωα οπως οι αλλοι?Ξεστραβωθητε λοιπον'''

Ερινύα είπε...

Άλλο και τούτο Ανώνυμε της 27ης Μαΐου 2012!

Καλά, ας αφήσω τις ανακρίβειες ως προς τα λεγόμενα του Ιησού, του οποίου η "ύπαρξις" μόνο από τα "ευαγγέλια" μας είναι γνωστή...
Καλά, αν οι ανθρωπόμορφοι θεοί των Ελλήνων ήσαν τόσο αρεστοί στον γλυκύτατο Ιησού -κατά την ορθοδοξία άραγε;- τότε γιατί αμέτρητοι άγιοι της ορθοδοξίας απέκτησαν αυτόν τον "ευγενή" τίτλο γκρεμίζοντας τους ναούς και τα αγάλματα αυτών των θεών και σκοτώνοντας όσους υπερασπίστηκαν τα ιερά των Ελλήνων; (ψάξετε και θα βρήτε αμέτρητες αναφορές, όπως τα όσα έχω γράψει εδώ περί αγίου Πορφυρίου Γάζης η για τον άγιο Νικόλαο που γρεμίζει τα ... είδωλα). Γιατί ο Ιησούς δυσκολεύτεται να δεχθή να "θεραπεύση" Ελληνόπουλα τα οποία τελικώς θεραπεύει ως "κυνάρια" ρίπτοντάς τους τα ψίχουλα από τα αποφάγια των "τέκνων";
Καλό είναι να πάψουν κάποιοι να προσπαθούν με ακροβασίες να αλλάξουν τα γραφόμενα της αγρίας "αγίας" γραφής προκειμένου να την αθωώσουν, εξαγνίσουν και ακόμη χειρότερο να την "ελληνοποιήσουν". Ο μόνος τρόπος να το πετύχουν είναι να πετάξουν συλλήβδην όλη την "Αγία" γραφή, παλαιά και καινή διαθήκη, με όλες τις αναφορές της τελευταίας -διά στόματος "γλυκυτάτου" Ιησού- στον Μωϋσή, τους προφήτες και το κακό συναπάντημα και να γράψουν ένα δικό τους νέο "ευαγγέλιο". Ας προσέξουν όμως, διότι ξέρουν και οι ίδιοι πολύ καλά πώς αντιμετώπιζε από τα πρώτα χρόνια που ανέλαβε την εξουσία η "ορθοδοξία" τους "αιρετικούς" -βλέπε Άρειος και πώς πέθανε...

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Προς τον "Ένας Ανώνυμος φίλος",Πέμπτη, Αύγουστος 21, 2008 1:11:00 μμ, που έγραψε τα κάτωθι :

"Υπάρχει κάτι πέρα από αυτό που βλέπουμε. Κάτι που ακόμη και με τη λογική να το δείτε πάλι υπάρχει. Γιατί είμαι σίγουρος πως όλοι μας είμαστε τρισδιάστατα όντα, ή έστω τετραδιάστατα κλπ."

ΚΧ
Μάταιος κόπος αγαπητέ μου να ασχολείται κανείς με ανθρώπους του εργαλείου της λογικής, από το οποίο, σημείωσε, απουσιάζει εντελώς το συναίσθημα (αγάπη).
Δεν αμφισβητώ ότι το έχουν, είναι όμως το συναίσθημα του ενστίκτου και υπάρχει ευκρινέστερα στα ανώτερα θηλαστικά.
Οι άνθρωποι αυτοί - της λογικής του ενστίκτου - δέχονται τα παράλογα των φυσικών επιστημών, με τη διαφορά ότι βρίσκουν προτιμότερα και προσφιλέστερα τα ούφο από όσα προτείνει η αποκεκαλυμμένη θρησκεία με την οποία βαπτίστηκαν άνευ όμως τριττής καταδύσεως. Κάποιοι "ρουφιάνοι", με ή άνευ εισαγωγικά, έδρασαν κι έτσι τα ούφο (παρένθεση, βάζουμε και το Δωδεκάθεο εδώ) κυριάρχησαν.
Μάταιος κόπος.

Ερινύα είπε...

Αγαπητέ ΚΧ
ευχαριστώ για το ιδιαιτέρως φιλοσοφημένο και άκρως συναισθηματικό σχόλιο. Ζήσε εσύ με την αποκεκαλυμμένη θρησκεία της δικής σου προτιμήσεως και άσε εμάς τα "ούφο" να αναζητούμε την αλήθεια (ώς Έλληνες, όπως και ο Παύλος θα έλεγε) διά του ενστίκτου της λογικής.

Κυπριανός Χριστοδουλίδης είπε...

Αυτοί, και όσοι, ζουν με το ένστικτο της λογικής ενδιαφέρονται απλά για την επιβίωση και τίποτα πέραν αυτής, παρότι οι τιμώμενοι και εις πολλά διαπρέψαντες πρόγονοι μίλησαν και έγραψαν περί ψυχής. Βέβαια, τους ήταν αδύνατο να αντιληφθούν ότι όπως υπάρχει η ψυχή του σώματος, υπάρχει και η ψυχή του πνεύματος, την οποία δυστυχώς αδυνατούν να συναισθανθούν (παρένθεση, εδώ μπαίνει το συναίσθημα αλλά και ο απ. Παύλος) οι προερχόμενοι από το εξελιγμένο είδος (δεύτερη παρένθεση, Δαρβίνος) που ακούει στο όνομα "άνθρωπος".

Καλή αναζήτηση της αλήθειας εύχομαι, προσοχή μόνο χρειάζεται στις Ερινύες, που καμμιά φορά μας ακολουθούν και μετά θάνατο.

plou είπε...

Δυστυχώς δεν πιστεύουμε όλοι μαςτοσο . ευτυχώς όμως ο ΑΓΙΟΣ είναι ζωντανός...απόδειξη ; το οτι ζω . δεν θέλω να σας κουρασω με παραδείγματα όμως αν υποθέσουμε οτι είναι μύθος τοτε και ο μύθος έχει αγάπη το καλό. Ο δράκος είναι το κακό που ζει ο καθεναςκαι η βασιλοπούλα είναι το καλό που έχουμε μέσα μας αρα όπως βλέπουμε στις ταινίες το καλό παντα νικάει το κακο.... όμως να ξερεται οτι μια μέρα θα μας χτυπήσει ο θεός την πόρτα και τοτε να δω τι θα κάνουμε όλοι μας....δεν νομιζω να υπάρχει Ελληνας που να μην κανει Πάσχα η χριστούγεννα; όλοι πιστεύουμε λοιπον. Να είστε καλά και συγνώμη αν σας κουρασα.

Ανώνυμος είπε...

Προς όλους σας.
Αφήστε τον Αγιο Γεώργιο στην ησυχία του.
Αυτός ασχολείται μαζί σας;

"Τυφλός τυφλόν οδήγαγε, πέσανε μαζί στο λάκκο" (παλιά παροιμία)